| Dave otworzył gwałtownym ruchem drzwi szafy i ich oczom ukazał się niewielki, podłużny pokój z bardzo niskim stropem. Drewniana podłoga była świeżo wypastowana, a na śnieżnobiałych ścianach wisiały portrety członków brytyjskiej rodziny królewskiej.
Większość pomieszczenia zajmował długi stół, przykryty śnieżnobiałym obrusem. Nie było krzeseł, blat natomiast był na tyle niski, że dzieci musiałyby przykucnąć, lub uklęknąć, by spróbować któregoś z apetycznych, choć prostych dań, czy przyjrzeć się maleńkiej porcelanowej zastawie.
Obok stołu natomiast stał biały szczur. Wyprostowany, na dwóch łapach sięgał nastolatkom nieco powyżej pasa. Odziany był w elegancki surdut z dużymi, mosiężnymi guzikami. Sierść na głowie miał zaczesaną na bok, a wąsy fantazyjnie podkręcone. Rzucił okiem na przybyszów, po czym opadł na cztery łapy, jakby w parodii ukłonu i czmychnął przez dziurę w ścianie. Nie było możliwości ruszenia za nim, otwór był dla nastolatków zdecydowanie za mały. |