| Jak dla mnie ważne jest aby zachować spory realizm. Dzięki temu gracze będą patrzeć na sytuację z punktu widzenia swoich postaci widzących daną sytuację.
Jeśli mechanika będzie odbiegać od realizmu (np. jeśli biegniesz to praktycznie nie masz się co martwić o bycie trafionym [-20 to dużo w systemie gdzie 30 to taka -graczowska- średnia], nawet jeśli biegniesz wprost na łucznika) to gracze często będą odwalać absurdalne akcje (np. ta szarża bezpośrednio w kusznika), bo mechanika im na to pozwoli i czasem będą unikać rzeczy banalnie prostych, bo ta sama mechanika im to uniemożliwi (np. strzelanie z kuszy w kogoś kto na postać szarżuje).
I nie wydaje mi się, by tych 10 łuczników tak łatwo ubiło Archaona.
Pamiętajcie, że oni, prawdopodobnie, będą mieć US rzędu 25, co oznacza, że trafią 2-3 strzały.
I to nie licząc możliwych osłon i łask chaosu które ma sam Archaon, ani jego własnego potencjału ofensywnego, który, prawdopodobnie, pozwoli mu zarżnąć ich wszystkich pojedynczą kulą ognistą (chyba on potrafi czaromiocić, nie?)
Jestem jak najbardziej za kruchością życia. Dość poważny błąd powoduje śmierć. Niezależnie od tego kim jesteś. Choćbyś był... samym Archonem, jeśli obrócisz się plecami do kogoś, błędnie zakładając, że ten ktoś jest już pokonany to należy ci się przynajmniej szansa na śmierć.
A wracając do tematu... moim zdaniem, z punktu widzenia balansu ma sens by broń dystansowa nie miała furii (bo ona ma "odporność" na parowanie i unikanie).
To czy ktoś uzna, że mimo to ją wprowadzi to jego osobista sprawa, ale taki wniosek chyba już był wysunięty : P |