Dwudziesty trzeci września... Michał po wczorajszym odkryciu tajemniczej sesji RPG większość tamtego dnia spędził na szukaniu pewnych koncepcji na postać i w istocie kilka z nich było wyjątkowo interesujących, lecz problem stanowił system, w którym mieli grać, a który był autorski. Stąd też ciężko było wyrokować, która z wymyślonych przez niego postaci będzie w ogóle możliwa do zrealizowania, dlatego przed pójściem spać młody informatyk spisał w notesie każdą z nich, a potem całkiem odprężony położył się spać.
***
Dzisiaj rano chłopak wstał stosunkowo wcześnie, biorąc pod uwagę fakt, że rok akademicki jeszcze się nie zaczął i student nie musiał biec na wykład z "Bezpieczeństwa systemów informatycznych" czy innych bazodanowych pierdół, które Mike w pewnym zakresie opanował mieszkając jeszcze w Polsce. Pokręciwszy się po akademiku, Michał ruszył na spotkanie ustalone na godzinę 15.00 w sali nr. 7 mieszczącej się w piwnicy budynku B, mając godzinę w zapasie, a także notes ze swoimi RPGowymi notatkami wraz z zestawem długopis - ołówek.
Gdy wszedł już do wspomnianego budynku, natknął się na kogoś będącego kimś pomiędzy woźnym a dozorcą całego przybytku. Z uśmiechem wskazał Michałowi schody prowadzące piętro niżej, za co został wynagrodzony serdecznym uśmiechem i słowami podziękowania. Zszedł nimi na dół, a potem szybko odnalazł rzeczony pokój nr. 7.
Stanąwszy w progu pokoju, zlustrował pokrótce jego wystrój, a następnie obecnych w środku ludzi. Każdy z nich wyglądał raczej zwyczajnie, jedynie chłopak z rudymi włosami został sklasyfikowany jako nerd zaraz po pierwszym zerknięciu na jego osobę. Mike uśmiechnął się przyjaźnie.
- Dzień dobry wszystkim. - powitał ich, zastanawiając się czy faktycznie będą grać tylko w takim, ewidentnie męskim gronie. - Chcę wziąć udział w spotkaniu związanym z sesją RPG dla zagranicznych uczniów, dobrze trafiłem? - Gdy to powiedział, uderzył go fakt, że sesja była skierowana właśnie do cudzoziemców. Ciekawe dlaczego...?
Gdy rudy chłopak skinął głową, Mike pewnie wkroczył do środku, przywitał się podając rękę każdemu po kolei i przedstawiając się krótko jako "Mike". Potem usiadł przy stole, na drugim krześle od lewej, kładąc przed sobą przyniesiony ekwipunek.
Kilka chwil później do środka weszły jeszcze dwie Panie, z czego jedna z nich już po wybiciu trzeciej, po czym Tom stwierdził, że jest ich wystarczająco do rozpoczęcia prezentacji. Zanim możliwość wypowiedzenia się dotarła do Starky'ego, przed nim przedstawiły się cztery osoby: konkretny Ethan, początkujący Kane, ciut ekstrawagancka Ava oraz niezbyt wiele jej odstępujący Damien. Michał uznał, że to całkiem ciekawa grupa i na tym etapie znajomości wszyscy wypadli pozytywnie.
- Moja kolej. - odezwał się kilka chwil po ostatnich słowach Damiena i z uśmiechem spojrzał każdej osobie w oczy. - Nazywam się Michał Starky, ale dla uproszczenia życia całej reszcie moich zagranicznych znajomych przyjąłem pseudonim "Mike" i również Wam proponuję jego używanie, jeśli nie chcecie połamać sobie języków na literce "EŁ". Od dwóch lat studiuję tutaj IT, mieszkam w akademiku. Jestem Polakiem, pochodzę z dużego miasta w Polsce nazywanym Poznań. Na co dzień zajmuję się rzeczoną informatyką, dłubię też trochę w elektronice, wiecie, zepsuty pilot od telewizora, zepsute radio i tym podobne. Hobbistycznie grywam w tenisa stołowego, lubię też gotować. Być może kiedyś coś na sesję przyniosę, ale niczego nie obiecuję. - wykonał gest poddania się i pokręcił głową. Cała jego przemowa od początku była luźna i wartka, a słowom towarzyszyła żywa gestykulacja. - RPG grałem i w Polsce i w Stanach, ale głównie bez użycia zaawansowanej mechaniki, toteż nie mam dużego doświadczenia z kostkami i tak dalej.