OKs, więc mam pytanie techniczne.
Pamiętam, że pytałeś się, czy używam cudu. Pamiętam, że deklarowałem Ci, że używam cudu.
Przyznam, że na ile to widziałem, samo „przestań!” było tylko rozkazem. Takim, żeby pokazać, że moja Potęga jest na tyle zadufanym w sobie skurwysynem, aby oczekiwać, że zwykli ludzie będą robić wielkie multum tylko dlatego, że im każe
(Tudzież dlatego, że takie rodzenie – w barze, przy Potędze... – to bezczelność!)
Dopiero rzucona dalej klątwa – gdyby kobieta nie przestała rodzić w krzykach wielkich... – czyli:
Cytat:
|
„Twe dziecko nie przejdzie przez twe łono, a świat na zewnątrz go nie przyjmie” - mruknął tak zimno i monotonnie, że prawie zniknęło to w odgłosach deszczu. Zaczął już odwracać się od kobiety. - „Ciebie zaś żadne drzwi, żadna ściana nie ochroni przed tym, co przyjdzie po ciebie” - rzucił za swoje plecy, tak niedbale, jakby dziewczyna liczyła się dla niego mniej od kropli wody.
|
miała być związana z użyciem Cudu.
Więc – pytanie, żebym wiedział, co dokładnie mam napisać – co dokładnie się stało? Rzeczywistość posłuchała się z tego paragrafu, że jej to słownie polecono? Użyłem Cudu już przy przy „przestań!”? (Pasuje mi to – zwłaszcza, że w sumie to nieporozumienie to moja wina.) Nie posłuchała się, więc dostała klątwą? (Wiele się to nie różni od wersji, która jest. Wymagałoby – w sumie – skopiowania powyższego fragmentu i dopisania jednego zdania.)
PS. Ile mamy czasu w tej kolejce? Kolejne kilka sekund?