| Gdyby nie kolce na szczycie płotu, Witalis pewnie upadłby na ziemię, tymczasem trzymał się ich kurczowo i ze wszystkich sił starał się zachować równowagę. W głowie zaświtała mu irracjonalna myśl, że właściwie wygląda to tak samo jak zawsze po nadmiernym spożyciu. Myliłby się jednak ten, kto by pomyślał, że treser jest pijany. Wręcz przeciwnie, trzeźwy jak mało kiedy dokonywał cudów zręczności stojąc na barkach wyprostowanego do pionu i usiłującego stać prosto Jakuba. Niestety ogrodzenie okazało się mimo wszystko zbyt wysokie żeby coś zobaczyć, ale nieoczekiwanie do Witalisa zaczęły docierać strzępy rozmowy.
Z poświęceniem stał więc dalej i relacjonował na bieżąco co słyszy w środku.
- ...... się Mildo, terminuję ...........tiego. Mistrz jes ......... cowni, ... dole
-Ten cały Di Morti siedzi w jakimś dole! - Witalis z przejęciem powtarzał co słyszy.
- ...cham panowie! ............. papiery muszę obaczyć. A jeżeli p...................my to omówić.
- Teraz to chyba wyzwał ich od chamów i mówi, że nie będzie z nimi mówić - Witalis dalej starał się jak mógł najlepiej.
esteśmy.... jesteśmy tutaj z ręki czcigodnego Mistrza Witalisa Wielkiego
Zupełnym przypadkiem to zdanie słyszał całkiem wyraźnie, choć umknął mu jego kontekst - Mówią o mnie!- szepnął autentycznie wzruszony.
Cena... pomyślmy... osiemset koron ......zie .....ciwa.
Słysząc kwotę ekwilibrysta samouk z wrażenia spadł na ziemię, nie robiąc sobie jednak nic złego.
- Nie jest dobrze - wykrztusił - Wygląda na to, że są w niewoli, ale to nie wszystko. Wyznaczono cenę z moją głowę - Całe osiemset koron! - wypalił z przejęciem. |