Stalowy

- Gazulu, Panie Jądra Ziemi, w Twoje ręce się oddaję! - szepnął donośnie krasnolud.
Oczy piwowara zamknęły się a sam krasnolud z umysłem przepełnionym ufnością do Boga-Przodka Przewodnika Zmarłych spróbował przekroczyć barierę. Niestety słowa nie podziały. Brama jak stała tak stoi. Czyli jednak na chama…
Rozpoznał jednak znaczenie wypalonych znaków na słupie. Miały one ochraniać coś, lub zapobiegać wydostaniu się z czegoś. Ciężko było mieć stuprocentową pewność, bowiem piwowar nie był jednak specjalistą w tym temacie.
Galvin dostrzegł że pomiędzy kolumnami pojawiła się elfka i wypuściła jedną strzałę w kierunku klęczącej postaci. Grot idealnie przebił ubranie, zagłębiając się w ciele. Mimo to postać nie wydawała się być martwa. Youviel odrzuciła strzały i ruszyła ku postaci. Zapewne chciała przerwać coś co miało miejsce w środku. Dostrzegł także, że przy jednym z filarów gdzie był cień, zaczęła się materializować postać. Łowczyni nie mogła jej widzieć. Okrzyki ostrzeżenia nic nie dały. Youviel dopadła z swojej ofiary i skróciła ją o głowę pewnym cięciem. Lecz oto cień przybrał materialną postać. Dopiero teraz elfka zauważyła że coś jest nie tak. Odwróciła się... i po chwili padła z rozkrojonym brzuchem.
Krasnolud zabezpieczył kuszę, założył ją na plecy, po czym dobył oburącz topora i z okrzykiem bojowym zaczął tłuc z całym sił wkładając w to całą swoją determinacje i wściekłość. Uderzenie za uderzeniem następowało. Drobne rysy zaczęły zamieniać się w pęknięcia. Furia ogarnęła krasnoluda, który w końcu strzaskał kryształowe wrota.