| Krasnoludzki zleceniodawca nie czekał aż potencjalni najemnicy zasypią go gradem pytań. Wolał odpowiadać na dręczące ich kwestie od razu, na bieżąco. Najpierw spojrzał na elfa, który jako pierwszy zabrał głos.
-Nie mów mi panie. Jestem tylko zwykłym najemnikiem jak każdy z was, szukający sposobu na dorobienie się większej ilości złota.- uciął kwestię konwenansów -Trudno mi powiedzieć kto się tym zajmuje. Niestety nie jestem w stanie naprowadzić was na konkretny trop, gdybym mógł to nie skrzyknąłbym was tylu, a wysłał dwoje, może troje do tejże osoby i załatwił sprawę nie pozbywając się zapasów złota.- rzekł zachrypniętym głosem, spoglądając na towarzyszącego mu człowieka w kolczudze. Ten tylko milczał przyglądając się każdemu z członków zbieraniny.
-Widzisz, zdecydowana większość krasnoludów nader ceni sobie dane słowo. Większość z nas czuje się zobowiązana do odpłacania długów wdzięczności i takie tam pierdoły. Ale poczucie moralności sprawi, że nie zawsze okażą ci swą wdzięczność tak jak byś tego chciała a w życiu bywa różnie. Może kiedyś przyjdzie taki dzień, że będziesz musiała kogoś kropnąć i uwierz mi, że choćbyś nie wiem jak próbowała, to dobrotliwego krasnoluda do mordu nie przekonasz. Zaś tacy jak my? Zawsze będziesz mogła na nas liczyć. Dla nas liczy się tylko złoto.- rozłożył ręce na boki -A co do ryzyka, to cóż. Ty ryzykujesz tak jak i ja. Gdy już załatwicie kontakt ze sprzedającym zbroje, będę brał większe ładunki. Mam większe ryzyko wpadki niż wy i znacznie bardziej nasrane w papierach tam w twierdzy, przez co kamieniołom to raczej najlżejsza forma kary, w razie gdyby mnie schwytali. No więc jak to się mówi bez ryzyka nie ma zabawy. Jeśli jednak złotko jest ono dla ciebie zbyt wielkie, odejdź. Odejdź a żaden z nas twej twarzy nie spamięta.- dodał na koniec z pewnością siebie wypisaną na twarzy.
__________________
A na sektorach, śląski koran, spora sfora fanów śląskiej dumy, znów wszyscy na Ruch katować głosowe struny! |