Cedryk

Jandar położył opiekuńczym gestem dłoń na ramieniu dziewczyny.
Potem wyrzekł krótką komendę.

- Chronieni.

Twardy sprężył się w sobie, obrócił głowę do tyłu czujnie węsząc. Teraz stało się jasne, dla tych którzy znali się na łowiectwie, czemu Jandar zajął miejsce z wiatrem przy ogniu. Żaden nieproszony gość nie był w stanie podejść, nie wywęszony przez Twardego, czy też wywęszony i dojrzany przez Czujną. Wszystkie zapachy z tyłu same im pchały się w nos.
Potem podniósł z ziemi tarczę, przez ramię przewiesił procę, poluźnił troczki woreczka z pociskami, wyjął zza bandoliera symbol Mielliki, tak że swobodnie sobie teraz wisiał na szyi.
Potem wyjął zza pas korbacz.

- Jeśli jesteś tak głupi aby chronić przestępcę, który nic nam nie gwarantuje, twój wybór, lecz nie będziesz tu groził nikomu bronią krasnoludzie na Mielliki. Nie wiem czy inii są tak chętni jak ty by nadstawiać głowę za pracodawcę, który nas na końcu zdradzi by po krasnoludzku zaoszczędzić złota.

Na słowa elfa zareagował basowym śmiechem.

- Chyba nie wiesz co to znaczą ciężkie roboty w kamieniołomach lub kopalni. W kamieniołomie cały czas w kajdanach żyje się najwyżej rok, czyli jest to kara śmieci i to gorsza od śmierci, bo rozwleczona w czasie.

 

__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975