Z prywatnych dzienników Khedryna Falla:

[Notatka numer 114 z CZ-127]

Wnętrze łazika, cokolwiek zdemolowane, daje poczucie bezpieczeństwa. Cenna i deficytowa rzecz na tym księżycu.
Z Khay'lenem (patrz wyciąg medyczny nr 16-22,45-bis) jest coraz to gorzej. Obawiam się, że może nie przeżyć nocy. Nic więcej już nie zrobię. Jeśli dotrwa do ranka spróbuję jeszcze raz, ale...
Obawiam się że może nie starczyć medykamentów.
Jestem jedi, muszę opiekować się tymi, którzy są słabsi w mocy. Żałuję jednak medykamentów ciężko choremu.
Co się ze mną dzieje, na włochate dupsko banthy!
Muszę...

[Odgłos ogłaszający nadejście odczytu z czujki, typ nieznany. Przerwanie i zapisanie nagrania]

- Mamy odczyt! - rzucił do kompanów i machnął ręką, by zobaczyli.

Popatrzył ponuro. Osiemdziesiąt metrów stąd. Nic więcej. Podrapał się po spoconej szyi i usadził się wygodniej pod podrapaną, durastalową ścianą ładowni.

- Jeśli to snajper, albo jeśli ktoś... - Khedryn odwrócił się do Charlesa. - albo kilku ktosiów... jeśli są uzbrojeni, odstrzelą cię, nim przejdziesz połowę drogi. W czasie wojen mandaloriańskich w podobny sposób Mando zwabiali naszych w pułapkę. Górnicze czujki, tego używały nasze oddziały na wysuniętych posterunkach. Zanim do dowództwa coś dotarło, Republika straciła gros żołnierzy. Brzmi niedorzecznie, ale niedorzeczny trup jest tak samo martwy. Lepiej zostać. Zresztą, muszę jeszcze spróbować...

Jedi wstał, wziął pod pachę medpak i przysiadł koło Khay'lena. Antybiotyk. Kolto, bacta. I niech ktoś spróbuje zaprotestować. Życie tego twi'leka jest warte tyle samo, co każde inne i Khedryn spróbuje je ocalić. Przymknął powieki i otworzył się na Moc.