| Zabolały go słowa Adrila patrzy na Alesse i na nich. -Och... jak słodko aż sie zygać chce. – pomyślał. – może uświadomić tego naiwniaka kim ona jest ale po co to w końcu nie moja sprawa. – coś go jednak trapi kiedy patrzy na nich, choć sam nie był aniołem przecież zabijał dla zysku a to nie jest lepsze od kradzieży, spogląda na sztylet czy to jest to nie... A może może to on ten jedyny sztylet nie a jednak. – Jest wśród nas złodziej ale ja nim nie jestem a ty uważaj co mówisz i na swój majątęk. - uśmiechnął sie złośliwie do Alesse. – Sztylet jest mój i to niech nie podlega dyskusji a jak ktoś będzie probował mi go zabrać skończy ja ten tam. - wskazał na szkielet, schował sztylet w rękawie. -A ty lepiej uważaj na siebie. - przyłożył mu do pleców dłoń ze schowanym sztyletem. - Teraz mi sie jeszcze przydasz ale po wyjściu każdy dba o siebie może jesteś coś wart a może masz coś na sumieniu przyniosę twoja głowę jak zwykłego przestępce a ja zostanie bohaterem. – szepnął mu do ucha i poszedł dalej. |