| [ukryj=Cattus]Telai
Tarcze: 150/150, Amunicja: 8/32, Moc: 7/10, Stan pancerza: idealny[/ukryj]
[ukryj=Goel]Enea
Tarcze: 50, Amunicja: 2/16, Moc: 5/10, Stan pancerza: idealny[/ukryj]
[ukryj=Eryk]Rhino
Tarcze: 150, Moc: 10, Stan pancerza: idealny, Stan tarczy: dobry[/ukryj]
Pomimo wrodzonej zwinności, dodatkowo poprawionej przez właściwości Warframe’a, Telai nie zdążył dogonić uciekającego. Kiedy dotarł do wyjścia w 8, drzwi już się zasuwały. Szczęśliwie w trakcie krótkiego pościgu Ash nie wydał nawet najmniejszego dźwięku i grineer nie wykryli jego obecności w przewodach.
Enea i Rhino czekali na ruch szturmowców, ci jednak uparcie czekali na wsparcie pilnując wejścia. Telai, który mógł obserwować ich plecy, dostrzegł ciekawą okazję - byli skupieni tylko na tym, co przed nimi. Zapewne sądzili, że plecy mają bezpieczne.
Enea poczuła nagle ukłucie przejmującego smutku. Tęsknotę za… uznaniem. Czuła się niepotrzebna. Wiedziała, że nie są to jej uczucia, jednak nie potrafiła ich powstrzymać. Valkyr odbierała fale cierpienia i upokorzenia. Z każdą chwilą czuła utratę honoru i dumy. Poczuła więzy na nadgarstkach i kostkach, bezsilność i przejmujący ból, towarzyszący rozrywanemu ciału.
Rhino miał kolejną wizję statku z dawnych czasów. Kapitan statku przekazał kiedyś Tenno kody do odpalenia cefalona, sztucznej inteligencji statku, która odpowiadała za wszelkie procesy oraz stanowiła bazę danych. Konsola, którą można się było z cefalonem porozumieć, znajdowała się w 6. Cefalon, którego imię brzmiało Tradis, zapewne znać będzie miejsce ukrycia klucza albo przynajmniej kody do 3. O ile jeszcze działa. Sztuczna inteligencja niestety niszczeje wraz z wiekiem - programowanie ewolucyjne w tym przypadku musi być od pewnego momentu kontrolowane.
Telai poczuł tęsknotę za wolnością. Samotny, jednoosobowy statek, kubrow przy boku… Wokół gwiazdy, mijane pasy asteroid, blask słoneczny filtrowany przez cienkie warstwy naniesione na kopułę kokpitu... |