Goel

"Zaskoczenie mało prawdopobne. Propozycja: atak frontalny. Rhino pierwszy, Enea zwarcie gdy wróg blisko. Zgoda?", przekazała myśl wojowniczka. Żałowała, że nie mogli działać ciszej - widać wystrzał ze strzelby był bardziej niż fatalnym posunięciem. "Tylko walka wręcz.", dorzuciła jeszcze, czekając na reakcję potężnego towarzysza. Jej plan był prosty - odrzucając wszelką subtelność, chciała podbiec pod osłoną tarczy Rhino na tyle blisko, by móc doskoczyć do przeciwników i dać czas wojownikowi na dobiegnięcie do grupy - liczyła na lekceważenie przeciwników, którzy nie znając pełnej mocy Tenno, spanikują. O dziwo, od dłuższego czasu nie czuła gniewu i złości, tak charakterystycznej dla chwil przed włączeniem się do walki. Liczyła, że gdy zaatakują większą grupę w sali obok, jej zdolności nie zawiodą.

 

Eryk

"Nie zgadza się. Większy dystans, to większa szansa na ostrzał dla nich. Nasza broń wymaga bliskiego zasięgu. Reszta pewnie i tak już jest przygotowana, ale teraz nie powinniśmy dać im czasu na ewentualny meldunek. Czekamy aż podejdą."
Rhino był zupełnie spokojny, lecz jego myśli nieco rozproszone. Coś na granicy świadomości wciąż nie dawało mu spokoju, choć nie wiedział jeszcze co to jest.

 

Ardel

//Cattus - Telai goni kanałem wentylacyjnym, czy wyskakuje i goni korytarzem?

 

Ardel

Pomimo wrodzonej zwinności, dodatkowo poprawionej przez właściwości Warframe’a, Telai nie zdążył dogonić uciekającego. Kiedy dotarł do wyjścia w 8, drzwi już się zasuwały. Szczęśliwie w trakcie krótkiego pościgu Ash nie wydał nawet najmniejszego dźwięku i grineer nie wykryli jego obecności w przewodach.

Enea i Rhino czekali na ruch szturmowców, ci jednak uparcie czekali na wsparcie pilnując wejścia. Telai, który mógł obserwować ich plecy, dostrzegł ciekawą okazję - byli skupieni tylko na tym, co przed nimi. Zapewne sądzili, że plecy mają bezpieczne.

Enea poczuła nagle ukłucie przejmującego smutku. Tęsknotę za… uznaniem. Czuła się niepotrzebna. Wiedziała, że nie są to jej uczucia, jednak nie potrafiła ich powstrzymać. Valkyr odbierała fale cierpienia i upokorzenia. Z każdą chwilą czuła utratę honoru i dumy. Poczuła więzy na nadgarstkach i kostkach, bezsilność i przejmujący ból, towarzyszący rozrywanemu ciału.

Rhino miał kolejną wizję statku z dawnych czasów. Kapitan statku przekazał kiedyś Tenno kody do odpalenia cefalona, sztucznej inteligencji statku, która odpowiadała za wszelkie procesy oraz stanowiła bazę danych. Konsola, którą można się było z cefalonem porozumieć, znajdowała się w 6. Cefalon, którego imię brzmiało Tradis, zapewne znać będzie miejsce ukrycia klucza albo przynajmniej kody do 3. O ile jeszcze działa. Sztuczna inteligencja niestety niszczeje wraz z wiekiem - programowanie ewolucyjne w tym przypadku musi być od pewnego momentu kontrolowane.

Telai poczuł tęsknotę za wolnością. Samotny, jednoosobowy statek, kubrow przy boku… Wokół gwiazdy, mijane pasy asteroid, blask słoneczny filtrowany przez cienkie warstwy naniesione na kopułę kokpitu...

 

Cattus

Wizja nieskrepowanej podróży przez układy planetarne była niezwykle kusząca, lecz miał teraz zadanie do wykonania. Odkładając rozmyślania na bardziej odpowiednią chwilę, skupił się na przeciwnikach.

- Atakuję! Gdy tylko zabije jednego, ściągnę na nich ogień i będziecie mogli ruszyć. Rihno, liczę że znajdzie się miejsce za tą Twoją tarczą za kilka sekund. Przekazał towarzyszom, uśmiechając się w duchu. Właśnie zaczynało robić się ciekawie.

Okazja była idealna i nie zamierzał jej zmarnować. Będąc już na odpowiedniej pozycji, wyskoczył z tunelu, miękko odbijając się od przeciwległej ściany i ze sztyletem w ręku poszybował w kierunku wroga. Wiedział że nie było to zupełnie bezgłośne i przeciwnik za chwilę zacznie się odwracać, lecz dla niego było już za późno. Popełnił krytyczny błąd, zatrzymując się w jednym miejscu. Wystarczyło teraz powalić go, zadając cios w okolicę szyi i odskoczyć dalej w kierunku towarzyszy, ostrzeliwując się w locie. Powinno się to udać.

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.

Eryk

Rhino otrząsnął się. Dopiero po chwili dotarł do niego komunikat towarzysza, kiedy strzępki dawnej wiedzy majaczyły w jego umyśle.
- Zaczekaj! Odwrócę ich uwagę, to może uda ci się wykończyć wszystkich. Jeśli nie, Enea załatwi resztę!
Natychmiast zerwał się z miejsca i wybiegł na korytarz kierując się w stronę zagrożenia. Szarżował, rezygnując z osłaniania się tarczą, lecz mają ja w pogotowiu. Kroki ciężko opancerzonego warframe'a rozniosły się echem po korytarzu.

Biegnę korytarzem chcąc skupić na sobie uwagę wroga, w razie dobiegnięcia po prostu staranuję ich tarczą by Enea mogła dobić.

 

Goel

"Zgoda.", przekazała z trudem Enea, walcząc z falami nieswoich uczuć płynących do niej od Nieznajomej. Koncentrowała się na jednym - by dać czas Rhino oddalić się od niej na tyle, by to nie on stał się celem jej furii. Czekała więc, wyłączywszy się z sieci połączenia między towarzyszami, i kryjąc głowę w dłoniach, oddychała ciężko, starając się opanować.

Chcę dać czas Rhino na związanie walką przeciwników i takie ustawienie, by Enea nie wkulała mu zamiast Grenieerom. Walka wręcz wyłącznie.

 

Ardel

Rhino ruszył. Enei skojarzył się z rozpędzającym się powoli, archaicznym pociskiem wystrzeliwanym z armaty, którego bezwładność potrafiła bez trudu zdmuchnąć czyjąś głowę z ramion. Z tarczą wyciągniętą przed siebie i z mieczem przygotowanym do odbicia zbłąkanych pocisków w szybkim tempie zbliżał się do grupki grineer. Ci zaczęli strzelać.

W tym czasie Telai wybił się z kratki, pomknął prosto w kierunku przeciwległej ściany, przylgnął do niej na mgnienie oka i odepchnął w kierunku przeciwników. W locie wydobył broń i wciąż w locie pchnął jednego z wrogów sztyletem w szyję. Trafił z trudem, ostrze zahaczyło najpierw o ciężki pancerz i szczęśliwie zjechało na ciało, by móc przebić kilka ważniejszych naczyń. Pechowo zaś zakleszczyło się pod obojczykiem i pęd wyrwał je Telai z dłoni.

Enea dysząc ciężko ruszyła z furią w stronę przeciwników. Poruszała się znacznie szybciej niż Rhino, nie zwracając uwagi na ewentualny ostrzał.

Serie z trzech karabinów omiatały obszar wokół Rhino, ten jednak przyjmował większą część na tarczę, część parował mieczem, niektóre jednak dosięgnęłyby go, gdyby nie tarcze ochronne. Eneę trafiło kilka zbłąkanych kul, jednak nie zwróciła nawet na to uwagi.

Zanim dwójka dobiegła do przeciwników, Ash wykonał obrót w powietrzu, dobył magnusa i wystrzelił w kierunku grineer. Kula przemknęła obok głowy i zrykoszetowała od ściany. Kolejny strzał trafił w korpus, rozrywając kilka mechanicznych elementów. Grineer ryknął, jednak nic nie wskazywało na to, że umrze od tego strzału. Potem Telai doleciał do ziemi, wykonał koziołek i stanął na nogach już za pędzącymi towarzyszami.

Enea wyprzedziła o kilka kroków Rhino i dopadła do rannego szturmowca. Z furią zaczęła okładać go ankyrosem. Pięści rozmywały się w powietrzu w jedną smugę, która ciągnęła za sobą pasma krwi, odprysków lakieru, kawałków metalu i drzazg kości. Po chwili z przeciwnika została dość ohydna papka.

Rhino dopadł swojego przeciwnika, gdy ten, dość nierozważnie, skierował swoją uwagę na Valkyr. Rhino ciężkim ciosem tarczy odtrącił go w tył, potem dopadł i bez trudu przebił skaną.

Potyczka dobiegła końca, jednak Tenno mieli uczucie, że za chwilę zrobi się nieprzyjemnie.

 

Cattus

- Jeden uciekł, zaraz tu będą. Trzeba przygotować obronę. Może przejście między siedem, a osiem będzie odpowiednie? Ja postaram się zajść ich od tyłu drugim szybem wentylacyjnym.

Przekazując informacje towarzyszom, Telai wyciągnął ostrze z martwego wroga i biegiem skierował się w stronę zamkniętego pomieszczenia. Naprzeciw magazynu znajdowała się interesująca go kratka wentylacyjna. Doskoczył i wyrwał ją, a następnie wspiął się do ciasnego tunelu. Zastanawiał się jak wygląda rozkład tych przejść i gdzie go poprowadzą. Domyślał się już którędy mogą przebiegać, ale trzeba było to sprawdzić. Zastanawiał się czy czasem w pomieszczeniu 5 nie zamknięto więcej tych mutantów, albo nie zrobiono tam jakiegoś rodzaju punktu dowodzenia. Tak czy inaczej zamierzał najpierw spróbować ostrożnie sprawdzić to miejsce i rozeznać się w sytuacji. Okazja do ataku powinna nadarzyć się tak czy inaczej.

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.

Goel

"Zgoda.", odpowiedziała szybko Enea. Opanowanie po drugiej "furii" przyszło łatwiej - widać warframe adaptował się do zmienionej pobudliwości układu nerwowego kobiety. I choć myśli o "tamtej" znów pojawiły się, rodząc w umyśle Enei wątpliwości, decyzję podjęła z właściwą Tenno stanowczością.
"Enea - korytarz przed osiem, metr. Rhino, przejście siedem/osiem, od prawej. Rhino - przynęta. Telai, flanka/tył. Zgoda?", dodała z wątpliwością. Umysł kobiety działał nadal inaczej i wojowniczka miała wątpliwości, czy towarzysze ją zrozumieli.
A plan był dziecinnie prosty - Rhino, jako najlepiej przystosowany do przyjęcia obrażeń ze wszystkich Tenno, miał zwrócić uwagę Grenieer, stojąc w przy przejściu między siedem a osiem. Enea, licząc na próby przebicia się części nacierających do korytarza prowadzącego do pomieszczenia nr 3, miała czaić się we wspomnianym korytarzu, by w odpowiednim momencie rzucić się na przeciwników pozbawionych możliwości odwrotu przez Rhino. Rolą Telai miałoby być wykończenie uciekających - pytanie jednak, czy na odsiecz zlikwidowanemu patrolowi ruszą wszyscy wrogowie? W przeciwnym razie Telai mógł znaleźć się w sytuacji bez wyjścia...