Iwo otarł swój harpun z krwi zabitego i ostatni raz spojrzał na ciało. Szybko sięgnął po sakiewkę zabitego - tamten mógł bowiem dostać jakąś zaliczkę - było to jednak całe ryzyko i czas jakie mógł poświęcić w jednej alejce z trupem. Broń ani przedmioty osobiste nie były po prostu warte kłopotu, jaki mógł sprawić mu przypadkowy przechodzień.
Jeśli nic nie rzuciło mu się w oczy, czym prędzej oddalił się w poszukiwaniu pracodawcy, postanowiwszy obrać sobie karierę przewodnika.

Z pewnych źródeł wiedział, że przy północnej bramie nie będzie musiał bardzo się natrudzić, żeby kogoś znaleźć. Po drodze jednak należało zakupić parę drobiazgów na tą wyprawę... Znajdzie też chwilę, żeby przyjrzeć się mapie.