Czytelnicy klasztorni, czyli Alyssa, Erza, Tilgad, Alidor i Agatka
Gdy mistrz Gareth w pewne święto
Był wezwany na naradę,
Mnisi z miną uśmiechniętą
Zaczęli ćwiczyć ogładę.
Bowiem, kiedy Gareth rusza
Do zamku, lub w świat daleki,
Wszystkim się raduje dusza
I gonią do biblioteki.
Alyssa wolumin wzięła,
Aby zająć się czytaniem.
Tak w lekturę się wciągnęła,
Że problem miała ze wstaniem.
W pionie pół, a pół na opak,
Alidor się trzymał ściany,
Bo ustać sam nie mógł chłopak
Też był mocno zaczytany.
Erza, Tilgad i Agatka,
Przystrojona w ładne wstążki,
Mająca we włosach kwiatka,
Sprawdzali kolejne książki.
Najpierw pierwszą przeczytali,
Potem czas przy drugiej leciał,
Jednocześnie zaś na sali,
Magią się mroziła trzecia.
Bo wiedza to jest potęga,
Lepsza od łąk oraz kwiatów,
Zwłaszcza, kiedy przyszła księga
Krasnoludzkich literatów.
Jednak kłopot taki bywa,
Nastał moment ten ponury,
Oraz chwila uciążliwa,
Gdy zabrakło im lektury.
Alidor westchnął głęboko,
Podrapał się w nos i w piętę,
Potem potarł sobie oko:
- Dziś księgarnie są zamknięte.
Erza powstała z fotela,
Wspierając się ostrzem spisy:
- Wiem o kimś, kto się udziela
Sprzedając swe rękopisy.
Więc się szybko uwinęli,
Nie chcąc tracić na czekanie
Owe rękopisy wzięli,
Biorąc się za ich czytanie.
Rękopisy jednak były
Iście mocne w swojej treści,
Młodym więc zabrakło siły
Na całość tych opowieści.
Wszak wiadomo, że nauka,
Może być wyczerpująca.
Upadli tak w sztukę sztuka,
Nim sczytali je do końca.
Gdy mistrz wrócił na kolację
Myślał idąc na posłanie,
Że mają determinację
I kochają studiowanie.