| Obóz wojenny koboldów, nieznana lokacja
15 Tarsakh, Rok Orczej Wiosny
Południe
Czarodziej choć cieszył się że drużyna podejmuję działanie, minę miał nie tęgą. Co prawda nie naruszył jeszcze zapasu silniejszych czarów przez co do walki był gotowy ale zwykłe zmęczenie dawało o sobie znać. Dodatkowo piekła go szyja w miejscu gdzie wcześniej ukąsił kleszcz a deszcz irytował gdy kosmyki mokrych włosów zasłaniały oczy. Czekał w napięciu na pozycji którą wcześniej ustali. Czasem tylko z dezaprobatą spoglądał na umorusane od barwników palce. Wynik odruchowego sprawdzania morką dłonią stanu komponentów do czarów. Lecz wszystko zmierzało wreszcie ku końcowi, co prawda pozostawał jeszcze tak zwany obóz rodziny a w nim pewnie wódz ale główne siły wroga miały ulec rozbiciu. Kainowi nie chodziło nawet by uratować dwóch jeńców co przerwać wreszcie łańcuch złych wydarzeń jaki dotyka wioski. Zlecone zadanie należało wykonać a pewne straty były niestety nieuniknione.
Walka zaś z perspektywy czarodzieja była szybka. Unikał walki wręcz i raził (z niską skutecznością) przeciwników bełtami z lekkiej kuszy. Zaklęcie deszczu kolorów które rzucił dwukrotnie, okazało się przydatne i wystawiało kilka koboldów na zabójcze ciosy reszty najemników. Sprawny atak drużyny, zaowocował chaosem w obozie wroga co wykorzystano by uratować dwójkę pojmanych. Kain przygotował kolejny składnik zaklęcia, tym razem suchy kawałek wieprzowej skórki. Gdyby jaszczurki się przegrupowały stworzy im pod nogami warstwę śliskiego tłuszczu co przy odrobinie szczęścia część spowolni a część po przewraca. Liczył że walka będzie trwała i zakończy się wybiciem większości koboldów a nie odwrotem drużyny. |