Napisał Mag

Goniła uciekinierów z uporem psa gończego, który podjął trop zwierzyny. Pomimo zwiększania się dystansu nie odpuszczała. Zła z powodu świadomości, że zbroja tylko ją spowalnia i nie miała szans dogonić lekko ubranych rzezimieszków. W końcu straciła ich z oczu.
"Kurwa mać" pomyślała, bo powiedzieć nie miała jak. Dyszała po pościgu, aż się porzygała. Wytarła usta o rękawicę i spojrzała na swojego podwładnego. Ten o dziwo był w stanie się wysłowić.
- Pies ich... - dyszał oparłszy ręce o nogi - jebał... w pytę...
Machnęła ręką w geście "a chuj z tym" schowała się w niewielkim skrawku cienia i sięgnęła po bukłak z wodą. Wzięła łyk, przepłukała usta i wypluła.
Anoterissa wypiła jeszcze kilka łyków wody i dopiero poczuła, że nareszcie odzyskała zdolność mowy. Od razu temu odkryciu towarzyszyła soczysta wiązanka skierowana na chyba wszystkich, od bogów poczynając kończąc na nowym przełożonym.
- Boże, nienawidzę tego miejsca jeszcze bardziej - powiedziała na koniec z goryczą.
- Trzeba było wziąć Amber, ona by do niego...
- Taa, a ty geniuszu pewnie znasz się na ranach ciętych - odparła kąśliwie.
Logan opuścił wzrok dopiero teraz zauważając błąd w swoim "lepszym" planie.
Nie było sensu dłużej w tym miejscu sterczeć. Z urażoną dumą dwoje Tagmatos ruszyło w drogę powrotną starając się nie zgubić w labiryncie małych uliczek, w które wciągnęli ich dwaj łotrzykowie.

***

Stała trochę zdziwiona z zakończenia tego pościgu.
- Doskonała robota Amber - odparła do dziewczyny z wyraźną aprobatą w głosie, gdy patrzyła na nożownika leżącego teraz z bełtem w trzewiach i powiększającą się kałużą krwi pod nim. Rozwiązanie sytuacji ucieszyło ją na tyle, że wieść o grubasie niewiele ją obeszła.
Torukia pochyliła się już nie nad bandytą, a nad mordercą z uwagi na śmierć grubasa. Zaczęła przeszukiwać go, gdy usłyszała ciche stęknięcie.
"Skurwiel jeszcze żyje" przeszło jej przez myśl, a stojąca najbliżej niej Amber po zmianie wyrazu twarzy swojej kapitan od razu wiedziała o co chodzi.
Origa nie miała pojęcia co Cyric robił z tym przygłupem.
- Aż dziw bierze, że taki kretyn dożył do dziś. Dźganie w biały dzień człowieka i to na oczach Tagmaty. - kręcąc głową nad głupotą nożownika Logan zaczął wymieniać dziury w jego planie.
- Może w tej okolicy uznawane jest to za powiedzenie "dzień dobry" - odpowiedziała z sarkazmem w głosie Amber nie przestając się patrzeć na swoją kapitan.
Origa zastanawiała się co zrobić. Jakiś cień szansy na to, że chłopak nie zemrze był. Pytanie tylko: po co miałby dalej żyć? Był tak ciężkim kretynem, że ukrócenie jego cierpień spokojnie można było uznać za wyświadczenie przysługi Cyricowi. "Będę musiała się z nim rozmówić."

Chwyciła za fraki leżącego na ziemi. Przekręciła go na bok, ułamała grot i z drugiej strony wyciągnęła bełt.
- Ten suczysyn jeszcze dycha? - zdziwił się Logan widząc co robi Anoterissa.
- Już nie długo - odparła Torukia wycierając z posoki drzewiec bełtu o ubranie konającego. Schowała pozostałości po bełcie w swojej sakwie i wstała. Czekali w milczeniu. To była jedyna forma litości na jaką mógł liczyć. W przeciwnym razie, gdyby jednak jakimś cudem przeżył czekały go tortury w lochach, albo wyniszczająca praca w kopalni. Dokładnie taki los spotkał tego, który ozdobił jej twarz blizną.
Dla niej samej nie robiło różnicy czy przytarga mordercę żywego czy martwego i tak tłumaczyć będzie musiała się z tego grubasa.
Bates rozglądał się po okolicy, gdy reszta stała czekając na ostatnie tchnienie.
- Następnym razem celuj wyżej - pouczyła swoją podwładną Origa.
- W głowę?
- Nie, w żadnym wypadku nie w głowę. W klatę. - uderzyła pięścią w swoją pierś.
- A racja, tak szybciej się przeniesie na tamten świat. Ale wiesz... - zgodziła się kuszniczka. - Celowałam w kolano. - dodała żartobliwie.
Tylko Logan parsknął śmiechem, ale wszyscy uśmiechnęli się na jej słowa.
Praca w Tagmacie była cholernie stresującym zajęciem. Na służbie można było w każdej chwili mieć niefart i stracić zdrowie albo życie. Płaca do wysokich nie należała, a co bardziej przezorni i tak większość tego co zarobili przeznaczała na lepsze dozbrojenie się. W takich warunkach trzeba było potrafić odreagować. Głupie żarty z poważnych sytuacji były jedną z form odstresowania i jedną z bardziej skutecznych metod szybkiego rozładowania napięcia.

***

- Ludzie to mają nie po kolei w głowie. - całą drogę do pierwszego denata Logan nie chciał się zamknąć. - Czy oni myślą, że my ubieramy się w te zbroje dla ozdoby czy przyjemności? Ukrop leje sie z nieba, a my popierdalamy w tych kokonach, śmierdzimy od potu na kilometr...
- O ile dobrze pamiętam to na szkoleniu początkowym byłeś pierwszym przeciwnikiem rozkazu noszenia zbroi przez cały czas służby - dogryzła mu Amber, która do Tagmaty dołączyła praktycznie w tym samym momencie co on.
Logan odchrząknął.
- Młody byłem, głupi... - wyszczerzył zęby w uśmiechu.
Bates i pan niewygadany ciągnęli martwego mordercę trzymając go z obu stron pod pachę, a dziewczyny rozganiały ewentualnych gapiów.

Nareszcie dotarli do Wshema. Ten siedział przy dwukółce stojącej obok ofiary morderstwa. Bliskość trupa nie przeszkadzała mu w jedzeniu jabłka.
- O, złapaliście go - odparł zdziwiony i stanął na baczność. Szybko, w kilku kęsach z jabłka został tylko ogonek, który wyrzucił za siebie. Nie tylko tagmatos wydawał się zdziwiony tak szybkim rozwiązaniem sprawy morderstwa. Kilku gapiów przyglądało się z zaciekawieniem.
- Ten, no… Popytałem czy go znają... - skiną głową na grubasa - To tutejszy kupiec. Niedaleko ma stragan.
Origa z uznaniem, że nawet jej drużynowy leń wykazał się inicjatywą pokiwała głową słuchając czego się dowiedział.
- To co teraz? - zapytał Flavi.
- Jedziemy dostarczyć problemy periocziemu - odpowiedziała z satysfakcją namalowaną na twarzy. Chwilę stała w zamyśleniu nadzorując jak Logan i Bates wrzucają trupa na dwukółkę. Wciągnięcie grubasa zajęło dużo więcej czasu, aż musieli chwilę odpocząć po wszystkim.
Zbieranie trupów co prawda nie należało do obowiązków patroli, ale z uwagi na wysokie temperatury w ciągu dnia, zanim czyściciele tu by się dotoczyli to zwłoki zasmrodziłyby pół dzielnicy. Chociaż w przypadku Zaułka wiele by się nie pogorszyło. Inna sprawa, że to dowody zbrodni. Trup i sprawca mordestwa. Może choć trochę fortuna odmieniła się dla Torukii?

***

Z ulgą przywitali chłód murów strażnicy Zaułka. Zdali truposze grabarzowi - choć nazwa była nieadekwatna do jego zajęcia, otóż zmarli byli paleni, a nie zakopywani. Podobno w ten sposób można było się uchronić od epidemii jakiegoś paskudnego choróbstwa. Prawdopodobnie jeszcze tego wieczoru rozpalą ogniska.
Wszystkie przedmioty znalezione przy denatach leżały w koszach. Jeden był bezimienny, a drugi opisany nazwiskiem kupca. Zapewne ktoś z rodziny grubasa się po nie zgłosi, ale marne szanse, że zawartość mieszka dotrwa to tego czasu. Przedmioty mordercy najpewniej na zawsze zalegną w ciemnym kącie magazynu. Origa wyciągnęła ułamany bełt ze swojej sakwy i wrzuciła go do bezimiennego kosza. Ale zaraz spojrzała z zainteresowaniem w zawartość tego kosza.
Razem ze swoimi ludźmi udała się do studni znajdującej się na dziedzińcu strażnicy. Obmycie twarzy przyjemnie zimną wodą przywracało wolę do życia. I dopiero teraz dostrzegła w swoim odbiciu w lustrze wody, że paradowała całą drogę powrotną z krwią rozmazaną na policzku. "Nic dziwnego, że ludzie się tak mi przyglądali". Oględnie też obmyła pancerz z krwi i brudu.
- Może pójdziemy już do tego periocziego? - zaproponował niepewnie Logan widząc, że Anoterissa stała oparta o studnię i nie wygląda by się śpieszyła.
- Czy ja ciebie niczego nie nauczyłam? - zapytała retorycznie - Tak czy inaczej będzie wrzeszczał, a trup nie zając. - wzruszyła ramionami.
W jej mniemaniu sprawa została rozwiązana bardzo dobrze.
- Ale słyszałem, że to naprawdę nieprzyjemny typ... - dodał niby od niechcenia. Nie odpowiedziała. Jego obawy były zrozumiałe, bo jeśli Origę jednak ktoś miał władzę chociażby zawiesić w obowiązkach to jej podwładni zostaną rozdzieleni pod innych Anoteros. A żadne z nich tego nie chciało. Ich przełożona była bardzo wymagająca, ale potrafiła docenić. Do tego opieprz za wszystko od periocziego brała na klatę.
- Na bogów, ale z was tchórze - pokręciła głową widząc jak wszyscy wyczekująco na nią patrzą - Ciasna ta jego kanciapa więc idę sama, wy rozejrzyjcie się po strażnicy i wybadajcie nastroje. Amber, strzelałaś z mojego rozkazu. Wshem, cholernie mnie dziś zaskoczyłeś inicjatywą. Oby tak dalej. Wszyscy spisaliście się dzisiaj na medal. Widzimy się jak skończę się użerać z tym bucem. I z łaski swojej dowiedzcie się co z moim poprzednikiem
Po zgodnym "Tajest" rozeszli się.

***

- "Nieprzyjemny typ" - prychnęła pod nosem, gdy szła chłodnym korytarzem do gabinetu Dalaosa Białego. Chłopak był dobrze poinformowany, ale tym tekstem zirytował Anoterisse. W myślach przygotowywała się do walki słownej do jakiej na pewno dojdzie. Poranna odprawa jednoznacznie na to wskazywała. Nie cierpiała tego typu strażników. Siedzą na dupie, zapewne bratają się z mendami dla świętego spokoju i chcą udupić tych, którzy działają. Przerażające było to jak wielu takich ludzi spotkała na swojej drodze odkąd wstąpiła do straży. - "Jeszcze o tym nie wiesz, ale ktoś docenił twoją służbę." - zacytowała Logana z ironią w głosie - Ta, kurwa doceniono mnie... Raczej chcą pozbyć po cichu i tanim kosztem.
Idąc korytarzami wzbudzała zainteresowanie pośród mijanych. Była nowa, obca. Dotarła przed drzwi Periocziego. Zatrzymała się i wzięła głęboki oddech.
Pięścią zastukała w nie i nie czekając na pozwolenie weszła do środka.

- Melduję posłusznie dostarczenie dwóch trupów. - zaczęła mówić jak tylko przekroczyła próg - Jeden został zamordowany w biały dzień w otoczeniu wielu świadków, natomiast ten drugi to jego morderca. Proszę o posłanie po skrybę, chcę zdać raport z patrolu. - słowa wypowiadała nieśpiesznie i przyglądając się wnikliwie twarzy Białego.