Dnc

Miller tylko kiwnął głową sołtysowi wiedząc, że ten nic wartościowego pewnie nie ma. Przecież i tak uratowali go przypadkiem. Omal nie zginął ale tego już nie trzeba wspominać.

Karl zadowolony, że chłopi przyjęli jego pomysł i szybko zaczęli się dobrze bawić zaczął się między nimi przechadzać. Czuł, że wszystko zmierza w dobrym kierunku. Sam pomógł otworzyć jedną beczkę i wypił na szybko jeden kufel piwa.

Następnie poszedł poszukać na zapleczu jakiegoś toporka gdy go odnalazł udał się do skrzyni, którą miał na prośbę karczmarza otworzyć. Dalej zły na siebie, że dał się tak łatwo nabrać postanowił sobie że tutaj wróci i ją otworzy. Tym razem nie miał zamiaru się bawić wytrychami a rozrąbać ją toporkiem. Jak zaplanował tak uczynił. Po dłuższym czasie, sprawdził zawartość skrzyni i zabrał co uwazał za stosowne ze sobą.

Będąc znów na górze widział, że zabawa trwa w najlepsze. Po chwili szukania udało mu się odnaleźć Oswalda. Przysiadł się do niego i rzekł:

- Wszyscy mężczyźni są obecnie w karczmie i piją piwo. To znaczy wszyscy, którzy nie mają nic do ukrycia. - uśmiechnął się złowieszczo Karl
- Co byś powiedział na mały zwiad po chatach wioski by być pewnym, że nie ma tutaj takiego drugiego skurwiela? Póki domy puste nikt nie powinien stawać nam na drodze. Ponadto możemy zabrać ze sobą sołtysa. Wisi nam przysługę więc z pocałowaniem ręki nam pomoże. Co myślisz? Nieźle to wykombinowałem, nie? Z samego rana spalimy to do gołej ziemi jak będziesz chciał....

Po chwili dodał:
- Chociaż z drugiej strony jak by takich dwóch chaośników było w jednej wiosce to na pewno by się trzymali razem i na take zarzynanie wieźniów raczej umówiliby się wspólnie. Jednak sprawdzić nie zaszkodzi.