| Magnar pocierał ciągle swoją rękę. Robił to nawet już bezwiednie gdyż bolała go coraz bardziej i nawet on nie mógł udawać, ze nie czuje tego bólu i swędzenia. Nie znał się na tym ale możliwe że dostało się zakażenie. Musiał czym prędzej dorwać jakiegoś konowała...
Głosy wyrwały go z tym rozmyślań, rzucił się ku jednym z zakratowanych drzwi by w załomie się ukryć. Wiedział, ze nie jest to najlepsza kryjówka ale czuł że lepszej nie znajdą. Było już za mało czasu by cokolwiek mówić ale miał nadzieje, że towarzysze zdają sobie sprawę, że tych smieci trzeba pozbyć się raz a porządnie. Najlepiej bez zbędnego hałasu.
Magnar chwycił mocniej topór i był gotów na nadchodzącą walkę. |