Edgar był niepocieszony. Łup był mizerny a strata wieloletniego towarzysza była dotkliwa. Gdy inni szabrowali i dzielili łupy, szlachetka zawinął ciało gierma w worek czy inną rzecz jaka wpadła mu w ręce. Jego przedmioty zachował dla siebie i zamierzał spieniężyć. Zbroję oddając Jenderkowi.

-Wracajmy spieniężyć łupy i pochować zmarłych. Wrócimy do miasta potem.- powiedział grobowym tonem. Zadziwiające było, że człowiek jego pokroju opłakiwał najwidoczniej zwykłego sługę. Zamierzał też zostawić Harbranda pod opieką medyczną jego rany były zbyt dotkliwe by wracał do miasta od razu.