Reiner, który już się szykował do desperackiej walki, opuścił dłoń sięgającą już po łuk i odetchnął głęboko.
Cóż... przed chwilą w zasadzie zaczynał się żegnać z życiem, a tu taka niespodziewana zmiana.

Słowa stwora z lasu mogły być całkiem fałszywe, mogły wprowadzać w błąd, ale poparte brakiem wojowniczych czynności i łbem hobgoblina, rzuconym na ziemię, zyskiwały nieco na prawdomówności.

- Ostatnimi czasy stale ktoś próbuje nas zabić - powiedział głośno. - Aż to dla nas dziwne, spotkać kogoś przyjaznego.

O tym, czy przyjmą proponowaną gościnę, nie chciał decydować. Wolał, by wypowiedzieli się inni - w końcu idąc do wioski leśnych ludzi mogli z własnej woli wpakować się w pułapkę bez wyjścia.