| Udało się, no żesz kurwa mać, zadziałało!
Bestia spłonęła, one przeżyły, a leżący na trawie sierp stanowił namacalny dowód, że plan jednak nie okazał się aż takim szaleństwem. Było co prawda blisko, ale szczegóły już się nie liczyły - dały radę. Mogły sobie wyszyć na rękawie bluzy nową sprawność skauta.
Poczerniały kawał metalu w naturalny sposób przykuwał uwagę. Leżał w trawie nieruchomy niczym czająca się do ataku żmija, na pozór martwa, lecz wystarczyło znaleźć się zbyt blisko by na własnej skórze boleśnie odczuć pomyłkę. Wyjścia jednak nie było, od dawna. Żadnego.
Z dolnej części postrzępionej podkoszulki Ortis wydarła zębami spory pas materiału i uważając by nie wejść w zbyt bezpośredni kontakt z bronią, owinęła nim jej rękojeść. Dopiero wtedy podniosła sierp z ziemi i zatknęła za pasek od spodni.
- Może jeszcze ktoś przeżył? - zawiesiła w powietrzu pytanie, ale zaraz pokręciła głową i posłała Jordan coś bardzo podobnego do uśmiechu - Będą musieli podzielić uwagę na dwie grupy, naszą i tą drugą...o ile rzeczywiście mamy sojuszników. Chodź, poszukajmy ołtarza. Tylko pełna konspiracja i uważamy na okolicę. Jeśli zachowamy się cicho może pomyślą że uciekłyśmy.
__________________ Jeśli w sesji strony tematu sesji przybywają w postępie arytmetycznym a strony komentarzy w postępie geometrycznym, prawdopodobieństwo że sesja spadnie z rowerka wynosi ponad 99% - I prawo PBFowania Leminkainena |