| Waightstilla zaskoczyła odpowiedź Victora. Armutsiedlung wydawał mu się małą spokojną osadą przy Grillcunter. Taki tu gwar i ruch... Ale skoro sam włodarz prawił, że lepiej do nich iść, niż tu zostać... Waightstill tylko pokiwał głową rozdziawiając przy tym gębę. Postanowił jednak, w dogodnej chwili, poruszyć ten temat z resztą. Wyszedł z drużyną z karczmy, ciekawie rozglądając się dookoła podczas wędrówki poprzez gród, jak nadal upierał się nazywać Grillcunter. Zajęło go to do tego stopnia, że przez całą drogę milczał.
Getto zrobiło na nim jak najgorsze wrażenie. Nawet chlewik wydawał się przytulny w porównaniu do tego miejsca. A przecież był środek zimy: jak wiadomo, mróz potrafił skutecznie zabić odór.
U kamieniarza poczuł się swobodniej, byli niejako kolegami, w końcu obaj rzemieślnicy. Widząc, że nikt nie kwapi się do rozmowy, sam postanowił zagaić. Tylko jak? Przecież nigdy nie wypuszczał się na świat.
- Tim kamieniarz? Jam jest Waightstill bartnik - wyciągnął na dowód flaszkę miodu i zaczął rozglądać się za miejscem, gdzie by ją postawić. Czy jest lepszy sposób na nawiązanie stosunków, niż wypicie po kielichu? - pomyślał. Ponownie poczuł się lekko onieśmielony. - Wędrujemy - tu zatoczył ręką po kompani - z Armutsiedlunga, może żeście słyszeli? Żeśmy, tego, przyszli handel z wami nawiązywać, bo u nas nietęgo i głodno. A tu taka zaraza po świecie szaleje. Żeśmy co prawda od chaośników po drodze nie ucierpieli, ale to i owo widzieliśmy, to może, jak już jesteśmy, do czego byśmy się przydali. O, na przykład natknęliśmy się na pewne znaki wyżłobione w kamieniach. Może wiecie, co by to mogło znaczyć?
Ostatnio edytowane przez snake.p : 24-09-2015 o 22:27.
|