Pan Elf

Księżniczka po przebudzeniu nabrała ogromnej ochoty na jajecznicę. Był to piękny poranek, ciepły i pogodny, więc udała się na skraj pobliskiego lasu.
Pląsając dziewczęco, jak na bajkową księżniczkę przystało, nuciła śliczną melodię ku uciesze niebieskiego ptaszka ćwierkającego na gałęzi. Ten postanowił dołączyć do występu pięknej Fiony i zdecydowali się na słodki duet.

- BUM!

Fiona zwinęła szybciutko jajka i udała się przyrządzić swoje wymarzone śniadanie.
W drodze powrotnej natknęła się na Bolka o krzywych ustach, który najwidoczniej miał kompleks wyższości. Przez moment miała nawet wrażenie, że kogoś jej przypominał, a po głowie plątał jej się obraz pewnego knypka z jednego ze snów...


Wzruszyła mimo tego ramionami i spojrzała gniewnie w stronę Bolesława.
- Nie wydaje mi się, by tutejsi zebrani byli jakkolwiek tobie poddani, drogi Bolesławie. Czyżby przemawiała przez ciebie twoja prawdziwa tożsamość? Może to ktoś, kto bardzo pragnął władzy i teraz przywdział odpowiedni kostium, by za takiego uchodzić? - Uniosła brew, po czym dając pozostałym chwilę do namysłu, zaczęła pichcić dla wszystkich śniadanie.