liliel

Po co trupowi makijaż? Nienaganny, wieczorowy. Miała potwierdzić, że kobieta musiała się tak wypacykować na spotkanie o romantycznym podłożu? A może po prostu chciała ładnie wyglądać w ostatnich chwilach swojego życia? Czuć się dobrze z samą sobą zanim połknie śmiertelną dawkę leków nasennych? Rytuał odejścia na własnych warunkach. Próba uczynienia ze śmierci ważnej podniosłej chwili?
Albo, kto wie, może zrobiła to z myślą o nich samych, policyjnej ekipie, która znajdzie zwłoki. Widziała oczami wyobraźni tą scenę i swoją starą pozbawioną makijażu twarz, wzbudzającą mieszaninę odrazy i współczucia? Kierowała nią próżność albo chęć zachowania osobistej godności?

Przez głowę przemykały kolejne warianty możliwych wydarzeń ale żadnego z nich Wierzbovsky nie omawiała na głos. Musiała mieć coś więcej niż hipotezy aby poddać pomysł ów pod dyskusję z Ferro. Inaczej byłoby to niczym ponad czcze gadanie i stratę czasu.

- Kurwa... - zaklęła szpetnie słysząc nazwisko byłego męża ofiary. Leah nie lubiła zbiegów okoliczności. Ani mieszania roboty z życiem prywatnym. - To mój... sąsiad. Trzeba wciągnąć ich na listę osób do przesłuchania. Caldwella i Amanisa.

Ferro puścił w obieg swoją elektronikę do skanowania miejsca zbrodni ale Leah chciała jeszcze, po wszystkim, sama tu powęszyć. Maszyny były niezawodne ale miały również swoje ograniczenia. Psi detektywistyczny nos działał na innych zasadach. No i czekała cierpliwie na głos swojej intuicji. W lateksowych rękawiczkach przemierzała mieszkanie szukając śladów zużytych ostatnio naczyń, odbiegających od normy detali, próbując wyczytać coś z garderoby denatki.

- Ktoś zabezpieczył już monitoring wewnętrzny? I okoliczny, gdzie widać wejście?

Jak patolog określi godzinę zgonu trzeba przewertować zapisy pod kątem ewentualnych gości pani Nova.

- To elegancki budynek, mają portiera?
Wolałaby człowieka ale intuicja podpowiadałaby, że jeśli jakiś jest to z układem scalonym w miejscu mózgu.