| Słowa. Tyle zbędnych słów oburzenia, gniewu i protestu...a przecież zadanie jakie jawiło się przed grupą śmiertelnych, zamkniętych w sali gdzie czas zdawał się stanąć w miejscu i trwać w owym marazmie bogowie raczyli wiedzieć jak długo, było równie proste co przejechanie ostrzem brzytwy po gardle śpiącego niemowlęcia. Nic trudnego, drobna zadawać się mogło ofiara. Chwila uwagi i po wszystkim.
Na to się zgodzili, choć z różnych pobudek i w różnych okolicznościach. Połączyło ich przekleństwo, mimo że swego czasu Mar nazwał to błogosławieństwem... głupiec równie martwy co naiwny. Kapryśna uwaga istot boskich nigdy nie niosła człowiekowi nic dobrego, zostawiając po sobie ból oraz tlące się na granicy widoczności zgliszcza.
Jedyne co Sentis mogła zrobić to poczekać aż reszta uczyni swoją powinność, po czym samej podejść do ołtarza ze sztyletem w dłoni. Tak też uczyniła, starając się skupić uwagę na kamiennym postumencie miast na towarzyszących jej ludziach. Przedzierając się przez zamieć brunatnych drobin otaczających ją na podobieństwo śnieżnego całunu, nie czuła nic prócz zimnego spokoju.
__________________ Jeśli w sesji strony tematu sesji przybywają w postępie arytmetycznym a strony komentarzy w postępie geometrycznym, prawdopodobieństwo że sesja spadnie z rowerka wynosi ponad 99% - I prawo PBFowania Leminkainena |