| Stałem podparty o drzewo i spoglądałem na innych rozbitków grzebiących w skrzyni. Podczas zwiedzania okolic uporządkowałem swoje myśli i teraz jestem już spokojny.
- Musze być ostrożny, niewiadomo, co im przyjdzie do głowy - wciąż powtarzałem te słowa. Jako całkowity samotnik nie miałem ochoty na bliższy kontakt z rozbitkami, gdy przyjdzie, co, do czego wyjdę z cienia. Nawet były agent SWAT, który obdarzony jest niezwykłą wytrzymałością warunki na tej wyspie były dla mnie meczące.
- Dość mam oglądania - po tych słowach odwróciłem się i poszedłem głębiej w las... |