Orthan

Erich Wolfgang von Reinchart
Erichowi udało się jakimś cudem wdrapać po schodach do swojego pokoju, niewyraźnie jeszcze widząc schodzącego do głównej sali Pana Kapitana który udawał się na spoczynek wraz z żołnierzami. W każdym Erich dość niewyraźnie zapamiętał słowa podziękowań karczmarza na jego komplementy pod względem jego karczmy, mimo szumu w uszach zdołał jeszcze pomyśleć że karczmarz na pewno zaciera ręce licząc na nowych bogatych klientów z stolicy prowincji dzięki jego rekomendacji. A po za tym łowca czarownic uświadomił sobie z oburzenie że elf dość niepochlebnie wypowiadał się o winie które spożywał a jego zdaniem było wyśmienite - nie za cierpkie ale i nie za słodkie inaczej mówiąc idealne. łowca czarownic miał już zamiar ruszać na dół po elf i kazać mu sprostować jego niesłuszne słowa, gdy uświadomił sobie że stygnie jego woda na kąpiel którą zamawiał, więc szybszym krokiem ruszył do pokoju potykając się co pewien czas o schody. W końcu docierając do celu i otwierając drzwi zobaczył stojącą zboku balię z parującą wodą a obok na tacy brzytwę l lustro. Łowca czarownic szybko umył się a także ogolił, a następnie skierował swe kroki do łóżka - zasypiając dość szybko nieniepokojony żadnym nie spokojnymi snami i wizjami.

Anna Lydia von Unruht
Anna przepłukała w misce z wodą którą otrzymała od córki karczmarz, swoją twarz i odświeżyła się, a także sprawnie nożem skróciła swoje włosy, żeby służyć niepoznana w armii imperium musiał sprawiać pozory i maskować się licznym kłamstwami. Jednym z nich był codzienny zabieg goleni się na oczach żołnierzy ostrym nożem. Zresztą żołnierze nie zadawali głupich pytań co do jej zarostu, ani na pewno nie woleli kpić z swojego sierżanta dobrze wiedzieli że łatwo mogą zarobić piękny cios w żeby i kilka z nich stracić. A po za tym dobrze widzieli co Anna potrafi w czasie walki pomyślała dziewczyna z drapieżnym uśmiechem na wspomnienie ostatniej bitwy.
Gdy Anna zakończyła obmywanie swojej osoby udała się do głównej sali gdzie spali z lekkim pochrapywaniem już żołnierze w rozłożeni po całej sali. kilku z nich jeszcze stało na warcie jak rozkazał Kapitan a sam Elf leżał opart o ścianę i ćmił fajkę w zamyśleniu, na twoje spojrzenie pokiwał głową wyją z kąta zwinięty koci ułożył się do sny. Za jago przykładem podążyłaś i ty.

Poranek
Gdy nastał świt wszyscy gwardziści byli już na nogach, dość sprawnie oporządzili miejsce noclegowe i obecni spożywali śniadanie które przyrządził zaspany karczmarz który dość ospale przygotowywał właśnie jajecznice na boczku dla kapitan. W tym czasie kapitan przywołał sierżanta i kaprala i przedstawił plan działań i kazał także obudzić łowcę czarownic by mógł wziąć udział w naradzi z końcu to z woli świątyni Sigmara odział gwardii Elektora został przydzielony by spełnić zadanie wobec świetego oficjum. W tym czasie śpiącego Ericha obudziło głośne łomotanie do drzwi, gdy zaspany ubrał się i otworzył zobaczył znanego mu Kapral Ottona Schimricka który zasalutował mu i stuknął podbitymi obcasami. -Herr, Kapitan kazał poinformować że niedługo wyruszamy, a także kazał jeśli można stawić się na naradzie. A także kapitan zaprasza na śniadanie.