| Azriel patrzył z uśmiechem na strażników zajmujących się podpitym bratem demonem. Klyn przełożył miecz na drugie ramię, poprawiając paski od pochwy ostrza, oplątując je wokół okrycia miecza. Zmarszczył czoło przywołany przez kapitana. Najwyraźniej nie mieli zamiaru mu dać spokoju dopóki by czegoś nie powiedział. Westchnął ciężko, bo nie był fanem gadania. Co niby mógł nowego powiedzieć. Spojrzał na... dziwną lekko mówiąc, kobietę przywołaną razem z nim. Gdyby ona się rozgadała, może daliby spokój dla Azriela. Zaczął się zastanawiać jak to zwalić na nieznajomą...
- Przykro mi panie władzo, ale... - przestąpił z nogi na nogę, cmokając ustami, jakby mocno się zastanawiał nad tym co powiedzieć. - Nie jestem mistrzem słów. To co się stało, już zostało panu powiedziane przez resztę, musiałbym być prawdziwym poetą by móc tę opowieść poszerzyć i dodać coś nowego, ale tak? Jestem prostym podróżnikiem, lubiącym przeciąć jednego czy dwa potwora z Rozdarcia raz na jakiś czas... - powiedział wzruszając ramionami. Ukradkowo spojrzał w bok na kobietę obok niego. Poprawił skrzydlaty hełm trzymany pod drugim ramieniem.
- Może... może... - skinął głową na kobietę. - Może szanowana pani będzie miała coś do dodania, ale ja naprawdę widziałem tylko walkę i elfkę dającą dla innej elfki jakieś rzeczy, nawet nie jestem pewien co...
Powiedział co wiedział i cofnął się o krok, lekko oblizując czerwone usta i patrząc na kobietę. Może już dadzą mu święty spokój. Musiał w końcu zacząć myśleć o znalezieniu pokoju na resztę dnia i noc. Rano chciał wyruszyć. Gdzieś...
__________________
Pół człowiek, a pół świnia, a pół pies
^(`(oo)`)^ |