Nathaniel trochę był zaskoczony kiedy Tobias wspomniał o Ullim i jego umiejętnościach walecznych. Było to raczej pozytywne zaskoczenie więc uśmiechnął się nieznacznie pod nosem.

- Myślałem, że jest może jakiś sposób na to aby ponieść jak najmniejsze straty z naszej strony. Jakiś słaby punktu Orków, który sprawi, że gnidy nigdy więcej nie ośmielą się ruszyć okolicznych mieszkańców. Napad na ich obóz zaskoczenia wydaje się być dobrym pomysłem. Niespodziewana zasadzka może dać nam przewagę. Szkoda tylko, że będziemy walczyć na ich terytorium, które doskonale znają. Gdyby tylko udało się ich zaciągnąć w jakieś wilcze doły czy inną pułapkę, moglibyśmy się ich pozbyć kilku nawet nie ruszając palcem.

Elf trochę był zniesmaczony. Przeszedł całą wiochę wzdłuż i wszerz ale niczego ciekawego się nie dowiedział. Całe szczęście, że mała dziewczynka urozmaiciła mu dzień. Cała nadzieje w tej młodej generacji. Jako że we wsi cisza i nuda, Nathaniel ruszył tam gdzie intryga i zagadka, czyli do Philipa.

Nie chciał przeszkadzać szewcowi w pracy. Dlatego bezczelnie podszedł do niego i zagadnął.

- Witam ponownie panie Philipie. Widzę, że ciężko dzisiaj pracujecie. Wytrwała praca i doskonała jakość. Nie każdy potrafi to docenić - rzekł i wziął do ręki jeden z wyrobów mężczyzny .Obejrzął go dokładnie jakby miał przed sobą lampę Alladyna. - W zamian za nocleg i przepyszne śniadanie, przyniosłem Ci owsianki, abyś mógł raczyć swoimi kulinariami wszelakich gości. A propo gości, dobrze że nie ma z nami mojego kompana Ulliego. Słyszałem, że ma one wielkie problemy z pańskim zbiorem. Nie rozumiem takiego podejścia. Kiedy podróżowałem po rzekach Imperium tak samo jak i Ty musiałem mieć jakąś pamiątkę z każdego portu i doku w którym się zatrzymywaliśmy. Oj pokazałbym Ci swoją kolekcję Philipie, Ty na pewno byś to docenił. No właśnie, a może Ty Philipie pochwalisz się swoim zbiorem? Na pewno zgromadziłeś tam interesujące artefakty.