| - Do środka, szybko! - krzyknął Gilbert.
Doskonale wiedział jednak, że drzwi i tak nie zatrzymają mutanta. Potrzebowali jednak chwili na obmyślenie planu. Gilbert potrzebował swojego noża. W jego głowie pojawił się pomysł rozcięcia brzucha mutanta, choć wiedział, że graniczy to z samobójstwem. Nie był dobry w strategicznym myśleniu.
Andreas sięgnął za pas po broń, która powinna się tam znajdować, miał pół magazynka, powinno wystarczyć, aby zabić tego mutanta. Podchodzenie do niego nie było najlepszym pomysłem. Odwrócił się najsprawniej jak tylko potrafił i wycelował. Serce mu biło jak szalone, nigdy wcześniej nie widział takiej abominacji. Głowa czy brzuch? Do cholery GŁOWA CZY BRZUCH?! Mężczyzna krzyczał na siebie w myślach kiedy celował. Wstrzymał oddech, na krótko, tak jak to robił w Call of Duty kiedyś, przed apokalipsą.
Głowa.
Nagle się uspokoił i wystrzelił dwa razy, chciał trafić w głowę bestii. Hałas ściągnie tutaj innych mutantów, ale ten był zbyt niebezpieczny aby koło nich długo przebywać. |