| Głupi kapłan, musiał mi przeszkodzić, sam bym sobie poradził. Trudno, bestyjka niema co, ładna. Będzie o czym opowiadać przy ognisku.-Spojrzał na kapłankę Ateny-Fakt, że nie trafiła, ale pewnie jest najdzielniejsza ze wszystkich greków. Oj tak. Kobieta, tak odważna to wręcz skarb dla Spartana.
Patras był pod wrażeniem zachowania kobiety. Nie miałby do niej pretensji gdyby się schowała gdzieś w lesie. Teraz jednak mu zaimponowała, w końcu pochodzi z Aten, gdzie mężczyźni zajmują się sztuką.
-Na chwilę odpoczniemy-mówił to widząc zasapanie kapłanów-A ta lalunia, co z nią?-spytał spoglądając na ukrytą Neidę-boi się takich maluszków?
Patras przez chwilę zastanawiał się co mają zrobić. Oglądnął dobrze zwłoki, w razie czego można je zjeść. Choć sam by się tego brzydził, widząc jego podobieństwo do człowieka. Tylko to jedno oko. Sam nie znał się na wyprawie Odysa. Był żołnierzem a nie poetą.
__________________
"Tylko uczciwi pozostaną dłużej żywi
Będą umierać powoli
Tak znacznie bardziej boli
Więc zastanów się co wolisz" |