lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Grave Witch · 26-12-2015, 18:18

Najpierw napastnicy, później las, a teraz most… Ten dzień zdecydowanie nie należał do jej najlepszych. Drobne nagrody, które wpadały w jej ręce, tylko nieznacznie wynagradzały trudy, którymi musiała za nie płacić. Na dokładkę wciąż nie wiedziała czy bransoleta ma być karą czy nagrodą. Przy obecnie towarzyszącym jej szczęściu z pewnością będzie to opcja pierwsza…

Przynajmniej jednak mała istota doprowadziła ją do chatki bez zbędnych atrakcji po drodze. To, że nikt w owym miejscu od dawna nie mieszkał, dało się dostrzec gołym okiem. Chatka jednak wciąż stała, aczkolwiek jej stan pozostawał wiele do życzenia. Miejsce zaś samo w sobie miało dość uroku by przypaść elfce do serca. Bez wątpienia była w stanie zrozumieć dlaczego ktoś zdecydował się zamieszkać w tym miejscu, z dala od innych, mogąc cieszyć się swobodą jaką daje samotność.
Ostrożnie podeszła bliżej, zastanawiając się co też czekać na nią mogło w środku. Nim jednak zagłębiła się we wnętrzu chaty, dokładniej postanowiła zbadać zarówno otoczenie jak i samą bransoletę. Ta ostatnia, szczęśliwie dla jej obecnej właścicielki, okazała się nie być przeklętą czy też kryjącą jakiś zły czar. Utrudnienie zadania ewentualnemu napastnikowi zawsze było ile widziane. Co zaś do otoczenia. Ogród warzywny, parę starych drzew owocowych… Nic co w jakiś szczególny sposób mogłoby ją zainteresować. Gdyby jednak zebrać odpowiednią ilość drwali i poświęcić temu miejscu parę dni… To zadanie jednak nie do niej należało. Zbyt młoda była by korzystać z takowego schronienia, oddzielającego ją od świata. Zbyt wiele rzeczy czekało na nią by ich doświadczyła. Jedną z nich, doświadczyć mogła od razu, a było nią zaspokojenie ciekawości co do tego, co kryło wnętrze chaty. Nie zwlekając zatem dłużej, podeszła do drzwi, które ledwie się trzymały na zawiasach i nacisnęła klamkę.

26-12-2015, 18:18	#36
Grave Witch Reputacja: 1	Najpierw napastnicy, później las, a teraz most… Ten dzień zdecydowanie nie należał do jej najlepszych. Drobne nagrody, które wpadały w jej ręce, tylko nieznacznie wynagradzały trudy, którymi musiała za nie płacić. Na dokładkę wciąż nie wiedziała czy bransoleta ma być karą czy nagrodą. Przy obecnie towarzyszącym jej szczęściu z pewnością będzie to opcja pierwsza… Przynajmniej jednak mała istota doprowadziła ją do chatki bez zbędnych atrakcji po drodze. To, że nikt w owym miejscu od dawna nie mieszkał, dało się dostrzec gołym okiem. Chatka jednak wciąż stała, aczkolwiek jej stan pozostawał wiele do życzenia. Miejsce zaś samo w sobie miało dość uroku by przypaść elfce do serca. Bez wątpienia była w stanie zrozumieć dlaczego ktoś zdecydował się zamieszkać w tym miejscu, z dala od innych, mogąc cieszyć się swobodą jaką daje samotność. Ostrożnie podeszła bliżej, zastanawiając się co też czekać na nią mogło w środku. Nim jednak zagłębiła się we wnętrzu chaty, dokładniej postanowiła zbadać zarówno otoczenie jak i samą bransoletę. Ta ostatnia, szczęśliwie dla jej obecnej właścicielki, okazała się nie być przeklętą czy też kryjącą jakiś zły czar. Utrudnienie zadania ewentualnemu napastnikowi zawsze było ile widziane. Co zaś do otoczenia. Ogród warzywny, parę starych drzew owocowych… Nic co w jakiś szczególny sposób mogłoby ją zainteresować. Gdyby jednak zebrać odpowiednią ilość drwali i poświęcić temu miejscu parę dni… To zadanie jednak nie do niej należało. Zbyt młoda była by korzystać z takowego schronienia, oddzielającego ją od świata. Zbyt wiele rzeczy czekało na nią by ich doświadczyła. Jedną z nich, doświadczyć mogła od razu, a było nią zaspokojenie ciekawości co do tego, co kryło wnętrze chaty. Nie zwlekając zatem dłużej, podeszła do drzwi, które ledwie się trzymały na zawiasach i nacisnęła klamkę. __________________ “Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”