[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=R5_gkn3iLP0&list=PL2921CDC52A5D2D2E[/MEDIA]
Wkraczając do osady kobieta, skierowana do niej snem zesłanym przez Umberlee, nie pierwszy zresztą raz, podążała za tak wyrażaną wolą bogini, rozglądała się z zaciekawieniem. Biegnące wokół niej cztery psy wspinacze o zakrwawionych pyskach, zadowolone był z niedawnego polowania. Kroczący tuż przy niej złowieszczy szczur „Cień”, był nieco rozleniwiony sutym posiłkiem zapewnionym przez psy. Z zadowolenie spostrzegła, iż mieszkańcy się jej obawiają, tak jak powinni drżeć przed kapłanami Królowej Głębin.
Może jednak się myliła.
W końcu sama Ellen wyglądała na osobę bardzo niebezpieczną. Kobieta była w sile wieku, doświadczony obserwator mógł domyślić się jej ponętnych kształtów. Była by piękna, gdyby nie paskudna blizna po oparzeniu, ścigając prawą stronę twarzy oraz usta, tak że wyglądała jakby stale była ironicznie uśmiechnięta. Blizna ta ciągała się dalej na szyję, odzianie przeszkadzało w zorientowaniu się czy blizny nie ciągnęła się dalej. Odziana była w szmaragdowe szaty kapłańskie, na środku piersi i na plecach, wyhaftowany był niebieską i srebrną nicią symbol Umberlee, dwie zbiegające się fale. Okrywały one ciasno znajdującą się pod nimi zbroję. Na ramionach miała suty płaszcz w kolorze szmaragdowym z kapturem błamowany białym futerkiem, symbolizującym pianę ze szczytu fali. Pod płaszczem widać było kształt plecaka i tarczy. Przez pierś kapłanki z prawej na lewą stronę przewieszony był bandolier. O niego opierał się zawieszony na szyi duży srebrny amulet z symbolem Umberlee. Po lewej stronie piersi na akselbancie zawieszonych było osiem gwizdów bosmańskich, z różnymi zdobieniami, wyróżniał się wśród nich jeden z miedzi zdobiony głową smoka. Ellen uzbrojona była w sejmitar wiszący po lewej stronie, sierp i procę wiszące po prawej. Za szerokim pasem zatknięty był jeszcze kot o dziewięciu ogonach, z rękojeścią zdobioną w motywy smocze.
Podchodząc do rozwijających zastanawiała się nad szatami kapłańskimi w jakie był odziany mężczyzna, nie spotkała się jeszcze z takimi kolorami, lecz różnice zdarzały się tak często, iż nie świadczyło o kapłaństwie danego człowieka.
Zastanawiała się cóż to może być za ofiara dla Umberlee, lecz obcesowe pytanie kapłan nieco ją zirytowało.
Chwyciła symbol Umberlee, wezwała moc bogini, przesyłając ją w kierunku medalionu wiszącego na piersi kapłana, poczuła przepływ negatywnej energii a medalion kapłana zaświecił blaskiem. Potem jeszcze raz wezwała moc Królowej Głębin, wzywając energię z planu żywiołu stosowaną do karceni lub rozkazywania istotom wody wody, medalion kapłana również się rozjarzył światłem.
W tym czasie psy podążając za swoimi instynktami i tresurą, otoczyły rozmawiających, suki szybko wspięły się na dach i stamtąd czekały na rozkazy swojej pani.
Po przywitaniu mocy, Eklen również oddała ukłon stając się by był mniej głęboki od uczynionego prze starego kapłana.
Witaj Wielebny, chwał i potęga dla Suczej Królowej śmierć dla odszczepieńców. Wybacz musiałam się upewnić. Zdziwił mnie twój strój oraz tytuł, którego użyłeś dla określeni naszej Pani. Nigdy jeszcze go nie słyszałam, chociaż bywałam w różnych portach.
Ellen pogłaskał dłonią główkę jaszczurki, która wychyliła z kaptura jej szaty.
-
Słyszałam, iż mówicie o ofierze dla Królowej Głębin, być może będę miała okazję w niej pomóc o ile Umberlee nie nakaże mi wcześniej odejść dalej. Cóż to za ofiara?