NW.

Władimir Koszyński

Władko ujrzał czysty chaos, gdy tylko wszedł przez wielkie wrota zamkowe. Złapał się za potężny, podgolony łeb, wyglądał jak sułtan który poprawia sobie turban. Pociągnął potężny łyk z gąsiorka, poczuł przyjemne ciepło rozlewające się po całym ciele. Wrzasnął i rzucił opróżnioną butlą w ścianę. Wszyscy momentalnie odwrócili głowy. Szlachcic podparł się pod boki i zawołał głośnym, mocnym głosem -Słuchajcie diabły! Widze że zgraja nie tęga się tu zebrała! Garstka wsiórstwa zza miedzy, ot co! Bitewki to wy chamy chyba żadnej nie widzieliście! Ale nie bójcie się braciszkowie, od dzisiaj macie nowych dowódców, jesteście od teraz pod komendą moją czyli Władko Koszyńskiego i pana Mariusza Leszczyńskiego! Macie się nas słuchać jak Święta Panienka nakazuje, to nic wam złego się nie stanie a i nawet co dobrego się uczyni! Łupy i sława na nas czekają panowie, słyszeliście wy kiedy o dalekich ziemiach wielkiego sułana?! Cytrusy tam rosną wielkie jak wasze łby puste, perły przelewają się wsród fal czystych wód, najzacniejsze tkaniny ułożone równiusieńko na stoiskach grubych kupców, najpiękniejsze kobiety o czarnych jak noc oczach i pełnych ustach czekają tylko by ucałować takie łajdactwo jak wy! Lecz... musimy być ostrożni, fałszywe uszy nie śpią i gotowe zesłać klęskę na całą naszą kompaniję. Posłuch musi być to i dostatek będzie! Wysłuchajcie przeto jeszcze Pana Brata Mariusza i wznieśmy toast wszyscy, za pomyślnośc naszej wyprawy- Spojrzał na swego towarzysza i ujął puchar z winem który stał nieopodal, cudem jakimś przy tylu gębach pragnących spirytusu.

 

__________________
Always remember that You are weak against the power of the Dark Side.