| Była nawet zadowolona z tego, że jej podejrzenia się sprawdziły. Lubiła mieć rację, jak zresztą każdy. Teraz pozostało podjąć decyzję co dalej. Opcji miała kilka. Mogła zatrzymać pierścień i przekazać go babce. Mogła zatrzymać go i nie oddawać. Mogła go przymierzyć. Mogła wyrzucić, a na koniec mogła założyć posągowi na palec. Każda z nich miała swoje plusy i minusy. Korciło ją by samej spróbować magii pierścienia. Jednak po pokazie jelenicy nie byłą pewna czy to jednak rozsądny jest wybór. Kuszący - tak, ale …
Z pewną złością spojrzała w oblicze posągu. Ta opcja była jedyną właściwą, przynajmniej tak jej sumienie podpowiadało. Wyraźnie należał do niego, czy też raczej niej. Cóż było poradzić. Złodziejem nie była, a przynajmniej za takiego się nie uważała. Drobiazgi z dziupli tu-pai’a musiały jej wystarczyć jako pamiątki tej wyprawy. Z westchnieniem żalu wsunęła pierścień na jego miejsce.
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |