| Uśmiech był jedyną rzeczą, której się nie spodziewała. O ile uśmiech rzeczą nazwać można było… Cała reszta przypominała zwyczajową wizytę u, czy też wizytę babki. Polecenia na poleceniach okraszone kolejną dawką poleceń. Przynajmniej tak to brzmiało w uszach Elayne, gdy po kolei spełniała życzenia babki. Było to o wiele lepsze wyjście z sytuacji niż jakiekolwiek marudzenie czy sprzeciw.
O domu opowiadać wiele nie miała. To, że matka coraz lepsza w wypiekach się robiła, a Telias niemal ojcu dorównuje, zawrzeć można było w dwóch, najwyżej trzech zdaniach. Dorzuciła do nich nieco plotek, jakie zasłyszała przy okazji bytowania u nich towarzyszy ojca. Nie zapomniała także wspomnieć o problemach, o których po drodze “słyszała” jednak rozsądnie swój udział w nich przemilczała. Wspomniała także o mapie i lokalizacji ewentualnego skarbu co by babkę w tej kwestii wybadać. Ani słowo jednak nie padło o ewentualnym udziale Elayne w całym przedsięwzięciu ani o synu kupca. Sam ojciec, poważany i stateczny mężczyzna, wydał się elfce lepszym “posiadaczem” tej mapy niż jego wysnuwająca pochopne wnioski latorośl.
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |