Po krótkim odpoczynku ruszyli dalej w pełni sił i zdrowia. Na szczęście w ostatniej chwli opamiętała się Solo, która przestała liczyć na cud i kierować się względami oszczędnościowymi, i (miast schować do plecaka) wypiła miksturę, którą wręczyła jej Shahri.
Dalsza wędrówka przebiegała już bez zakłóceń - żadnych Psiogłowców wyskakujących zza krzaków, żadnych walących się drzew, żadnych wilczych dołów, żadnych strzelających łuków-pułapek.
I wszystko szło dobrze, dopóki nie doszli na miejsce, gdzie królował wielki posąg uskrzydlonej postaci.
Nikt nie wiedział, kogo ten posąg przedstawiał, lecz Garag, kapłan Teraliona, wyczuł promieniejące od posągu zło.
Jakby tego było mało, wokół posągu kłębiła się żółtawa mgła, falami spływająca w stronę znajdującej się nieopodal rzeki.
Przed posągiem stał szaman.
To na skutek jego rozkazu chmara kultystów miast się modlić rzuciła się na nowo przybyłych.
Największym 'zainteresowaniem' cieszył się Garag, lecz kapłanowi dopisało szczęście - napastnicy przeszkadzali sobie wzajemnie i tylko jedno ostrze zarysowało nieco tarczę krasnoluda.
Szaman:
Tempo: 6. Obrona: 8. Wytrzymałość 9
Kultyści:
Tempo: 6. Obrona: 5. Wytrzymałość 5
__________________________
Kolejność:
Kultyści (wykonano)
Solo
Kultyści
Baylof
Garag
Kultyści
Marco
Kultyści
Kultyści
Shahri