| Tugal zawsze wiedział jak się zakręcić, toteż nie marnował czasu w znalezieniu najbardziej dochodowego sposobu zarobkowania. Mógł pójść na kucharza, ale darował sobie ten pomysł. Mógł pójść na myśliwego, ale brak było mu łuku. Mógł pójść na budowę, ale to był by bardzo niski upadek. Szczęśliwie znalazła się fucha asystenta lokalnego medykusa. Oczywiście, na tym poprzestać nie mógł. Ze zdobycznych lin stworzył trzy wnyki które rozstawił na peryferiach osady coby łapać drobnice, a w szczególności szkodniki osad, takie jak kuny czy im podobne żyjątka.
Plan był prosty. Rano nim nastanie świt wstawać i sprawdzać wnyki. Potem co się złapie w czasie pracy oskórować, skóry i mięso suszyć. Następnie szyć z wysuszonych skór ubrania. Były jeszcze plany, by po przesiadce w dole szkolić się z szermierki. I fakt, dane mu było to czynić, ale dopiero po rozmowie z Quinn, u której zaciągnął się na ucznia. Kto wie, może dziewuszka zajmie się fachowym szkoleniem za opłatą jak jej się spodoba?
Tak czy inaczej, wyspanie się, było ciężkim kawałkiem chleba. I zajęło mu dwa tygodnie nim wprawił się w nowy forsowny tryb życia. Przez ten czas złapał dobre naście szkodników z których skór sporządził całkiem niezły płaszcz, a jego zapasy suszonego mięsa były całkiem miłe. Jednak miał wielkie plany i udało mu się znaleźć człowieka który w zamian za płaszcz i połowę jego mięsnych zapasów oddał mu swój miecz. Dwa tygodnie i dorobił się solidnego ostrza. Całkiem niezły wynik trzeba powiedzieć, a to i tak był dopiero początek jego działalności. Trzeba było jeszcze zająć się paroma sprawami... ale to w swoim czasie.
__________________
Rozmowy przy kawie są mhroczne... dlatego niektórzy rozjaśniają je mlekiem! |