Dupci nie było, piersi się nie świeciły, a sama kraina była zbyt kolorowa i cukierkowa, by dało się tutaj wytrzymać. Trochę dziw brał, że ktokolwiek ze złosi zechciał ją przejąć, ale czemu się dziwić, skoro głównym mózgiem operacji był Kapitan Hak?
Całe szczęście, że nadchodziła już noc i każdy mógł udać się w swoją stronę, aby sprawdzić to i owo, zadziałać coś, pomóc, pomyśleć w ciszy.