Dieter był całkiem zadowolony z obrotu spraw.

"Uśmiech Taala" był przyjemnym miejscem do wypoczynku, zdecydowanie lepszym niż Czarna Latarnia. Dieter i jego towarzysze dość długo zastanawiali się co uczynić dalej - no cóź, musieli trochę się zgrać i lepiej poznać, by sprostać wyzwaniom ich Pana. W każdym razie siedzenie na miejscu, kiedy tajemnicze przesłanie wydawało się prowadzić ich do Nuln, nie było dobrym rozwiązaniem.

Dieter był najbardziej charyzmatyczny z grupy, więc być może był naturalnym kandydatem na przywódcę. Z drugiej strony Tankred całkiem dobrze planował, a Markus wydawał się mieć budzącą szacunek wiedzę o naukach tajemnych. Dieter był również początkującym czarownikiem, ale brakowało mu teoretycznej wiedzy Markusa na temat np. Kuli Gronda. Miał zamiar poprosić Markusa, żeby ten dopuścił go do studiów nad Kulą. Pozostali nie zdążyli zrobić na nim wielkiego wrażenia - Alfred, po prostu zniknął, może to lepiej skoro nie chciał współpracować.

Pan Przemian im sprzyjał - no cóż, chaos był jego żywiołem. Przedzierając się przez ogarnięte zamieszkami Talabaad, nikt ich nie niepokoił - starali się wyglądać na dobrze uzbrojoną i nie dającą sobie w kaszę dmuchać grupę. Przy bramie Dieter zagadał strażników, którzy zobaczyli na zwoju to co chcieli zobaczyć - przepustki.

Podroż przez las mogła być niebezpieczna - nawet nie wszystkie istoty Chaosu mogły stanąć po ich stronie. Po drodze zagadnął Markusa na temat Kuli Gronda, starając się zachować czujność i ostrożność, również kiedy dotarli do osady.