| Arcon z ciekawością wyglądał piratki. Słyszał o tej diablicy Kidd z ust informatora zarażonych. Nadal nie potrafił pojąć, dlaczego dziewczyna jest tak ważna dla tej frakcji? Sama potrzeba posiadania zbrojnego ramienia mogła zostać przecież zaspokojona w inny sposób. Furia i zaciętość piratów, a także ich nieprzewidywalność wskazywała, że Shagreen postawiony jest pod ścianą i gotowy, by podejmować desperackie decyzje. Zamiar wynajęcia morskich rozbójników w oczach Arcona był właśnie jednym z takich, wielce ryzykanckich posunięć...
Wszelkie domysły odeszły w niepamięć, w chwili kiedy zobaczył dzikuskę. Robiła wrażenie, emanując tym niebezpiecznym rodzajem piękna, którym kusi serpensowski skorpion ukryty pośród naręcza kwiatów...
Nie mogła być starsza od niego, lecz szedł o zakład, że kordelas i pistolet wielokrotnie posmakowały ludzkiej krwi. Nieodrodna córka tatusia - pomyślał - wytresowana na piękną bestię. Błędem było dać zwieść się pozorom, ci którzy popełnili takową omyłkę, już dawno zostali objedzeni przez kraby. Uważnie obserwował dziewczynę pozbawioną nieco zadziorności. Może nowe miejsce tak na nią podziałało albo wręcz przeciwnie, skutecznie grała swoją rolę? Drapieżnik wprowadzony do klatki sterowca... - porównania nasuwały się samoistnie...
W najbliższym czasie miało się to ostatecznie wyjaśnić.
Kiedy pilot sterowca wymieniła go z imienia i profesji, pochylił tylko głowę. Taki gest należał się jej jako kobiecie. Nic więcej, bo jako człowiek absolutnie nie wzbudzała jego sympatii... Tą mogła zyskać jedynie u ludzi o sercach skalanych zbrodnią... |