Nieludzko przystojny młody człowiek stał, w ciszy przyglądając się nabitemu na pal ciału potężnego czarnoksiężnika. Krew zdążyła już zaschnąć, ale wciąż kusiła swoim bordowym kolorem, choć nie tak bardzo, jakby kusiła go za kilka dni. Póki co bowiem oczy Edwarda wciąż były złote, co oznaczało, że nie głodował. A jak zacznie, to znajdzie sobie jakąś Szelobę czy co tam tu jadają wampiry-wegetarianinie. W końcu dietę trzeba trzymać, Bella nigdy nie zechciałaby grubasa.

Odwrócił się z powrotem w stronę kłócących się członków Drużyny, wracając do ich szeregów i przez dłuższą chwilę obserwował wzajemne obrzucanie się oskarżeniami. Kiedy przekupki wreszcie na chwilę się uciszyły i wyczuł, że może się wtrącić, wykorzystał okazję.

- Muszę powiedzieć - zaczął, a aksamitna barwa jego głosu popłynęła wśród zebranych niczym zwiastun najwspanialszej z pieśni - że sprawa Harry'ego rzeczywiście wydaje się podejrzana w obliczu tego, jak głosowali, a raczej nie głosowali ci, którzy ostatniej nocy okazali się być sługami zła. Jednak - tutaj zrobił długą pauzę, pozwalając kobietom złapać oddech, a mężczyznom pozazdrościć mu urody - należy także zwrócić uwagę na tych, którzy nie udzielają się bezpośrednio i preferują obserwację nad działanie. W końcu najlepiej szerzyć niepewność, smutek i powolny internet, pozostając w cieniu. - Spojrzał po kolei w oczy Williamowi, Milce i Smeckerowi. - Zamierzacie do samego końca potakiwać, zadawać bezsensowne pytania i we wszelki inny sposób odciągać nas od sprawy czy włączycie się wreszcie do dyskusji?