| Jacia zaśmiała się głośno rozbawiona "monologiem kulinarnym" Yoli. Na tyle głośno by móc przestraszyć jakiegoś szczura… o ile szczury mogłyby się bać Jaciowego śmiechu…
- Słooooooooooooooooooodko! Ostro jest fuuu… - Jeśli chodzi o rozmarzone miny, Bonia wtórowała. Uwielbiała wszystko co słodkie, zwłaszcza w wykonaniu Yolandy. Gdyby szczury były słodkie, pewnie by nie pogardziła, jednak wyobraźnia dziewczyny nie potrafiła przypisać słowa słodkie do słowa szczur.
- Może lepiej upiecz ciasteczka. Ja Cie! Dla każdego tyle ciasteczek ile załatwi szczurów.
Skoro Adrik uznał, że jak nie dwójki to trójki, Jacia postanowiła bezsłownie wybrać sobie kogoś do pary.
Potuptała małymi kroczkami za plecy Uruka. Można było wręcz odnieść wrażenie, że się za nie nieśmiało skrada, nie to żeby Jacia była z natury nieśmiała. Wyglądało jednak, że nie była pewna czy mężczyzna będzie chciał ją (nie)widzieć za swoimi plecami.
__________________
To nie ja, to moja postać. |