Jusron przewróciła oczami.
- Dobra jak tam chcesz… - nie miała zamiaru tracić głowy z powodu jakiejś głowy. Od dawna już wiedziała, że powieżchniowcy bywają dziecinni, jednak kiedy usłyszała o kopaniu grobów nie wytrzymała:
- Nie no, ocipiał ktoś czy ochujał? Mamy tu jaskinię która lada moment może się zawalić, zrzućmy do niej padlinę, albo lepiej do tej rzeki co ma tak bystry strumień, że nawet jak dwóch dużych trzymało linę to pot z czoła leciał. Wrzucić tam i długa stąd mówię, bo jak nie zwierzyna, to więcej tych podpalaczy zaraz będzie wisiało nam na ogonie. Nie zrozumcie mnie źle, ale kopanie grobu w lesie? tutaj? teraz! nie ma nawet dobrego szpadla, zresztą czas! tu są konary, kamienie, to nie dziobanie ciepłego masła srebrnym nożykiem, no i chyba zależy nam na szybkich ruchach nie?