Ombrose

JD nie był skwarką i ruszył w kierunku wskazanym przez Marcusa. Pół godziny to wcale nie było dużo czasu. Omijał ludzi uciekających z miejsca pożaru. Inni - ciekawscy - biegli właśnie w odwrotną stronę. “Dobór naturalny”, pomyślał Ashford. Skrzynka otrzymana od Lilith była nieporęczna i wampir przez chwilę rozważał pozbycie się jej, a zabranie fiolki dla Gangrela. Nic nie wskazywało na to, żeby kasetka sama w sobie miała być przydatna. Koniec końców jednak nie potrafił wyrzucić jej do śmietnika.

Kiedy przybył na miejsce, Gangrel już na niego czekał i - o dziwo - bez Małego Johna. W tak zwanym międzyczasie musiał się odświeżyć, nawet umył i uczesał włosy. Był też niezwykle elegancko ubrany - w czarny garnitur i drogi, wełniany płaszcz - zupełnie jakby wybierał się na randkę.

- Niektórzy to mają czas na wszystko - przywitał się Ashford.
Marcus powitał go z szerokim uśmiechem.
- Za to inni bawią się bombowo - po chwili jednak spoważniał - Spotkałeś ją?
- Tak i nie - JD westchnął. - Lilith przejęła jej ciało i zamierza zgotować apokalipsę dla wszystkich Kainitów, oprócz tych, którzy są “człowieczy”. Na dodatek po mieście pałęta się Sasha Vlykos ze swoimi sługusami.
Następnie Brujah podał pudełko Lindowi.
- W środku jest fiolka z miksturą, za którą Mary oddała swoje ciało. Ja swoją wypiłem.

Teraz, kiedy już przekazał wszystko, o czym Gangrel musiał wiedzieć, JD zajął się opisem emocjonalnego aspektu ostatnich wydarzeń:
- Po prostu no kurwa.
Marcus słuchał. Nawet gdy JD przestał mówić, Marcus najwyraźniej spodziewał się dalszej części opowieści. Gdy wreszcie zrozumiał, że ta nie nastąpi, otworzył puzderko i spojrzał na fiolkę. Stał tak - elegancko ubrany facet, wpatrujący się z niedowierzaniem w małą, najwyżej 5ml fiolkę z czerwonym płynem.
- Lilith... - powtórzył bezmyślnie i znów spojrzał na JD. Zamknął pudełeczko i podał Brujahowi. - Nie chcę tego. Zabierz.
- To nie moje. Jak nie chcesz, to wyrzuć, to twoja sprawa - Ashford wzruszył ramionami. - Świat się kończy. Nic co jest wewnątrz butelki nie może być straszniejsze. Gdzie Mały John?
Gangrel pomamrotał coś pod nosem, lecz JD zauważył, że wsunął puzderko do kieszeni.
- Zaraz powinien tu być. - odparł.
Faktycznie, nie czekali długo, gdy za rogiem pojawił się olbrzym. Ten ubrany był jak zwykle. Kiedy podszedł bliżej, JD stwierdził, że wygląda jakoś bardziej posępnie niż zazwyczaj. W dodatku przyglądał się mu wyjątkowo intensywnie.
- Ok, czas na nas - rzucił Marcus - Uważaj na siebie, młody.
- Co zamierzacie?
- To co zwykle, Pinky. To co zwykle... - zachichotał Gangrel.
- Opanowywać świat? - JD ziewnął. - Ustawcie się w kolejce.
Tego Marcus już nie skomentował, odchodząc wraz z Małym Johnem. JD skinął im głową na pożegnanie, po czym zastanowił się, co dalej.
- Te bombowce - rzucił jeszcze za nimi. - To robota naszych, czy ich?
- A myślisz, skąd o nich wiedziałem? - odparł Marcus, po czym wraz z towarzyszem zniknęli za rogiem.

JD ruszył w kierunku najbliższego baru. Przez dużą, szklaną witrynę ujrzał telewizor na ścianie włączony na serwis z wiadomościami. Brujah chciał dowiedzieć się, jaka jest skala zniszczeń. Jakie budynki zostały zaatakowane. Czy gwałty na Maskaradzie zostały dostrzeżone.