| Elfka przewróciła oczami. “Jak dzieci” stwierdziła wielce pochlebnie.
- Myślę, że powinniśmy zbadać zamek jak najszybciej, najlepiej zaraz po zjedzeniu twoich ryb, Mael’u - wyraziła swoje zdanie, w którym jednak nie było szczególnego entuzjazmu. Z czymś materialnym jeszcze mogłaby się zmierzyć, jednak duchy znajdowały się daleko od jej specjalizacji. Nie mówiąc już o tym, że odkąd miała na swoim koncie kilka dusz odesłanych w zaświaty, z nieco większą ostrożnością podchodziła do spraw wykraczających poza granice życia.
- W popiele wyjdą bez wątpienia smaczniejsze - dorzuciła swą opinię w kwestii sposobu przygotowania ryby. Nie, żeby jej to jakąkolwiek różnicę robiło. Zjeść, zbadać zamek, wrócić do domu. To ostatnie przywołało na jej twarz grymas niechęci. Nie mogła jednak dłużej pozostawać nie wiadomo gdzie. Ojciec pewnie zaczął się już niepokoić. Matka zaś… Elayne wolała nie myśleć o tym co jej matka teraz wyczynia. Decyzje niosły jednak ze sobą konsekwencję. Niekiedy całkiem przyjemne, w innych wypadkach - mniej.
Jej spojrzenie powędrowało w stronę zamku. Oby znalazły się tam skarby, które usprawiedliwią tą samowlkę…
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |