| Kobita opadła na krzesło, zasłaniając dłonią usta, aby stłamsić śmiech.
- Na jedynego, mogłam się spodziewać, że ten debil co go najęłam znajdzie tylko większego debila ze szczęściem. Widzę, że nie masz żadnego pojęcia o ekonomii, więc cię wprowadzę. - Skoro i tak zapowiadało się na to, że chwilę tu pobędzie, spróbowała wina. Miało paskudny smak, więc natychmiast odstawiła trunek. - Najęłam pośrednika, który najął ciebie. Więc pieniądze winni ci jest pośrednik. Jak wspominałam, twoje informacje są bezużyteczne, więc skoro mam cię wycenić na tej podstawie, to wisisz mi pieniądze za zmarnowany czas. Nie wspomnę już nawet o tym, że żądana przez ciebie kwota jest astronomiczna i stanowi jedną czwartą majątku mieszczańskiego. A najęła cię mieszczanka. Dodam do tego fakt, że nie przedstawiłeś dowodu na poparcie swoich słów i mamy jasny znak, że obrałeś sobie złą ścieżkę w życiu. - Wstała i podeszła do niego. - A i jeszcze jedno... - Uderzyła go z otwartej dłoni w twarz. - Jeśli jeszcze raz popatrzysz na mnie jak na kurwę, to może mi się zdarzyć, że powiem komu trzeba o tym, iż szpiegowałeś tamten statek. - Opuściła budynek i skierowała się do swojego domu. Oczywiście nie zapłaciła. |