| Chłopak posłał dziewczynie całusa i odwrócił się. Szuranie ucichło.
Józef, niezdecydowany zamarł.
- Wiesz co, nie wiem czym najpierw się zająć. - odwrócił twarz ku dziewczynie - Tym szuraniem czy...
BRZDĘK!!
Odłamki szkła wypadły spod kotary. Z niewielkim łopotem jakiś kształt począł miotać się w fałdach grubej materii. Z panicznym podskokiem Józef przystawił z drugiej strony paralizator i uaktywnił go.
BZZZT! BZZZT!
Kotara uspokoiła się. Chłopak cofnął paralizator, zrobił krok w tył. Drżał cały, a ręka szukała gorączkowo inhalatora. Dymiące ciało jakiegoś... chyba ptaka wypadło spod kotary i potoczyło mu się pod stopy, powodując, że szybko się odsunął pod ścianę. Spoglądając na Julkę był blady, ociekał potem, z nosa zaś ciekła mu niewielka strużka krwi.
- Jezuuu - wymamrotał chrapliwie, nim nadszedł atak. Zgięty wpół, osunął się po ścianie desperacko walcząc o oddech. Rzężenie, które wydobywało się z jego gardła kiedyś jedna z koleżanek z klasy śmiejąc się określiła jako kwiczenie zarzynanej świni. Wśród śmiechów ludzi z klasy Józek wtedy wstał i rzucił, że cieszy się, że koleżanka tak udatnie podsumowuje jak brzmi kiedy ma orgazm. Tylko bladość i rozszerzone oczy powiedziały tym co bystrzejszym, jak dotknęła go ta uwaga.
Teraz jednak nie miał żadnej ciętej riposty. Przeczekiwał, próbując zmusić nieposłuszną rękę, kurczowo zaciśniętą na inhalatorze, do rozluźnienia uścisku. Znając siebie chłopak wiedział, że przetrzyma atak. Bał się, że zmiażdży inhalator... |