Lu gwałtownym ruchem dopadła ciała kuzyna, błędnym wzrokiem spojrzała po przyjaciołach i zrobiła to co potrafiła robić najlepiej, niepomna na ogień i dziwne spojrzenia otaczających ją ludzi zaczęła śpiewać o rosnącej trawie, o cierpieniu które przemija, o sile do walki ze śmiercią, koncentrując się Iganie, a w dalszej kolejności na Kargarze
__________________
Wiesz co jest największą tragedią tego świata? (...) Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć. Ruchome obrazki - Terry Pratchett |