Nimsarn

Przeorana głębokimi kanionami kora wyglądała na suchą. Po chwili na ekranie skanera Antonego pojawił się taki sam obraz, zaraz zmieniając się też w ciąg danych, z których łatwo można było odczytać nazwę gatunkową rośliny skład procentowy zawartych pierwiastków i krótkie wzmianki co do ew. przeznaczenia. Nie było tego wiele i w dodatku mało przydatne. Drzewo było rodzajem akacji (Mimosa farnesian) wody było w nim mało, jedynie kora miała jakieś zastosowanie medyczne.

W czasie gdy cygaro Antonego dopalało się nad ekranem skanera Natasha uważniej rozejrzała się po okolicy. Przez korony drzew, w stronę w którą teren wyraźnie się podnosił przezierał widok postrzępiony turni pobliskiego łańcucha górskiego. Z lewej strony zarośla wyraźniej gęstniały szybko wznosząc się w zbity zielony mur lasu. Za plecami rozciągła się spalona słońcem równina, na której w odległości kilkaset metrów od plamy rzucanego przez drzewo cienia wyrastał szarobury liszaj ciemnego dymu, w środku którego jeszcze teraz co jakiś czas połyskiwały jasne jęzory ognia. Za polem dymu płowa równina przechodziła w ciemno zieloną, cienką z tej odległości linie drzew linię, która dalej na lewo podnosiła się wyraźnie wraz z kolejnym pasmem wzgórz.

[Rzut na orientację w terenie Natashy -k za nieznajomość tematu (nieodpowiednia kariera) +k za czynienie tego na otwartym terenie (dobra widoczność) - wynik: 1 - sukces!]

Szkicująca pobieżny plan kobieta miała nadzieję, że trafnie odgadła że góry wciąż znajdują się na północy. W związku z tym uciekając na oślep grupa musiała nieświadomie wykonać obły łuk w tym kierunku. Co poświadczał zresztą wyraźnie jeszcze rozpoznawalny kanał wydeptanej trawy, łączący ich obecną pozycję z rozpalającym się na równinie pożarem.

Gdy skończyła szkicować plan chwilę jeszcze zastanowiła się nad pochodzeniem spotkanych niedawno prześladowców.

[Test wiedzy o technologii wojskowej znanej Natashy z bonifikatą +k za Int i podstawą testu równą 3 (połowa kariery) - wyniki: 4 i 2 = sukces]

Akcja rozwijała się nader szybko i z tego co pamiętała nim widok został przesłonięty przez wysoką trawę zauważyła jedynie skrawek granatowej stali. Bez wątpienia będący częścią opancerzenia jakieś maszyny bojowej, na co wskazywały silne drgania podłoża towarzyszące każdemu jej ruchowi. Zastanawiająca była też broń, z której korzystali przeciwnicy. Natasha wyraźnie widziała miażdżące trawę wokół ich schronienia kule, ale przecież broń prochowa dawno wyszła już z użycia a gdy okrętowała się na Prometeusza wojskowi wciąż byli pod wrażeniem stosunkowo niedawno przyjętej na uzbrojenie broni laserowej. Słowem napastnicy na pewno nie należeli do innej grupy rozbitków. Nie wyglądali również na prymitywną grupę tubylców. Zdecydowanie nie podobały rysujące się w jej głowie odpowiedzi, ale czy nie ich się wszyscy spodziewali...

A: 4, 4, 6.
B1: 1, 1, 1.
B2: 3, 5, 6 ,3